Tego dnia w 1864 r. Rozpoczyna się jeden z największych fiasków wojskowych wojny domowej, gdy połączone siły piechoty i łodzie rzeczne Unii zaczynają płynąć w górę rzeki Red w Luizjanie. Miesięczna kampania była źle zarządzana i nie osiągnęła żadnego z celów wyznaczonych przez dowódców Unii.
Kampania miała kilka celów strategicznych. Unia miała nadzieję uchwycić wszystko wzdłuż rzeki Red w Luizjanie i kontynuować podróż do Teksasu. Ponadto prezydent Abraham Lincoln miał nadzieję na symboliczne ostrzeżenie dla Francji, która ustanowiła marionetkowy rząd w Meksyku i wydawała się mieć plany dotyczące ekspansji terytorialnej. Wreszcie urzędnicy Unii chcieli przejąć regiony produkujące bawełnę, ponieważ na Północy brakowało bawełny.
W planie wezwano admirała Davida Dixona Portera do zabrania flotylli 20 łodzi w górę Red River, podczas gdy generał Nathaniel Banks poprowadził 27 000 ludzi wzdłuż zachodniego brzegu rzeki. Eskadra Portera wpłynęła do rzeki 12 marca. Dwa dni później Fort DeRussy spadł na Jankesów, a statki ruszyły w górę rzeki i zdobyły Aleksandrię. Wyprawa szła dobrze, ale Banks poruszał się zbyt wolno. Przybył dwa tygodnie po tym, jak Porter wziął Aleksandrię i kontynuował podróż do Shreveport. Banki podróżowały prawie 20 mil od Red River, zbyt daleko, aby kanonierki mogły zapewnić jakąkolwiek ochronę. 8 kwietnia dowództwo Banksa zostało zaatakowane i rozgromione przez generała konfederatów Richarda Taylora, syna byłego prezydenta USA Zachary'ego Taylora. Obie strony walczyły ponownie następnego dnia, ale tym razem Jankesi powstrzymali pogoń.
Zastraszeni Banki postanowili wycofać się w dół rzeki, zanim dotrą do Shreveport. Statki Portera podążyły za nimi, ale Czerwona Rzeka była niezwykle niska, a statki utknęły nad niektórymi bystrzami w pobliżu Aleksandrii. Wydawało się, że statki będą musiały zostać zniszczone, aby zapobiec wpadnięciu w ręce Konfederacji, ale pułkownik Joseph Bailey z Wisconsin, inżynier z wykopaliskami, nadzorował kilka tysięcy żołnierzy przy budowie szeregu skrzydłowych zapór, które podniosły wodę wystarczający poziom, aby przepłynąć statki. Kampania została uznana za porażkę, która odciągnęła siłę Unii od innych części Południa, a wyprawa nigdy nie dotarła do Teksasu.
