Rachel Jackson (1767–1828) była żoną generała armii USA i prezydentem elektem Andrew Jacksonem, który został siódmym prezydentem Stanów Zjednoczonych (1829–37). Umarła niecałe trzy miesiące przed jego inauguracją.
Rachel Donelson urodziła się około 15 czerwca 1767 r. W hrabstwie Pittsylvania w stanie Wirginia. Rachel Stockley i pułkownik John Donelson. Wychowana na plantacji wiejskiej nie otrzymała formalnego wykształcenia, ale nauczyła się czytać i pisać, a także innych przydatnych umiejętności, takich jak jazda konna i gospodarstwo domowe. Kiedy miała 12 lat, jej ojciec poprowadził wycieczkę kilkuset Virginian do Tennessee i współzałożyciel osady, która stała się Nashville. Chociaż Rachel i jej najbliższa rodzina wkrótce przeprowadziły się do Harrodsburga w Kentucky, jej dalsza krewna stała się częścią elity politycznej i gospodarczej Nashville.
Rachel poślubiła właściciela ziemi i spekulanta Lewisa Robardsa w Harrodsburgu w marcu 1785 r., Ale ich małżeństwo zniszczyło jego obelżywe zachowanie. Wróciła do Nashville w okresie separacji, gdzie Andrew Jackson wynajmował pokój w domu swojej matki. Rachel i Jackson wkrótce zamieszkali w Natchez w stanie Missisipi, a oboje sądząc, że Robards uzyskał rozwód, pobrali się w 1791 roku. Jednak Robards jeszcze nie ukończył postępowania, a zrobił to w 1793 roku, z dowodem, że jego żona była związany z innym mężczyzną. W tym czasie Jacksons wznowił życie w Nashville, gdzie 7 stycznia 1794 r. Ożenili się ponownie, aby rozwiązać wszelkie spory prawne dotyczące stanu ich związku.
Bliznę z powodu negatywnego rozgłosu otaczającego jej rozwód, Rachel wycofała się ze swoich kręgów społecznych, aby zostać cicho oddaną kobietą podczas drugiego małżeństwa. Ona i Jackson adoptowali jednego z synów swojego brata i zostali prawnymi opiekunami kilku innych, a wraz z przyszłym prezydentem USA często wyjeżdżającym w interesach, zarządzała ich dużą plantacją Tennessee, znaną jako Ermitaż. Rachel stała się także bardziej pobożna w tych latach, próbując przekonać męża, aby zakazał sprzedaży i spożywania alkoholu w niedzielę, gdy był gubernatorem Florydy.
Nawiązując do animozji z wyścigu prezydenckiego w 1824 r. Między Jacksonem a zwycięskim Johnem Quincy Adamsem, rewanż z 1828 r. Był zauważalny jako pierwszy, w którym przeciwnicy traktowali żonę kandydata jako uczciwą grę. Niekorzystnie w porównaniu do wyrafinowanej Louisy Adams, Rachel była wyśmiewana za jej prowincjonalny sposób myślenia i wagę. Co gorsza, szczegóły jej rozwodu zostały opracowane do publicznej wiadomości, a zwolennicy Adamsa twierdzili, że ta „cudzołożnica” nie miała interesu w Białym Domu. Chociaż Jackson zwyciężył, jego kierownicy kampanii podobno chcieli zebrać żony sojuszników politycznych, pokazując poparcie dla nowej pierwszej damy podczas inauguracji w 1829 roku.
Rachel zauważyła, że „wolałaby być odźwiernym w domu Bożym niż mieszkać w tym pałacu w Waszyngtonie” po zwycięstwie wyborczym męża, życzenie, które okazało się niesamowicie prorocze. Z istniejącym wcześniej stanem serca pogorszonym przez złośliwe ataki kampanii, niedoszła pierwsza dama uległa zawałowi serca 22 grudnia. Została pochowana w Ermitażu w swojej sukni inauguracyjnej i kapciach, z udziałem takich dygnitarzy, jak gubernator Tennessee Sam Houston . Podczas gdy Jackson zauważył, że ma nadzieję, że będzie miał „łaskę, która pozwoli mi zapomnieć lub wybaczyć mojemu wrogowi, który kiedykolwiek oczernił” jego ukochaną żonę, nigdy nie przełamał swojej niechęci do Adamsa i jego zwolenników z powodu toksycznej atmosfery rasy prezydenckiej w 1828 roku.
Dostęp do setek godzin historycznych filmów, bez reklam, dzięki HISTORY Vault. Rozpocznij bezpłatny okres próbny już dziś.
