Tego dnia w 1980 r. Przedstawiciele komunistycznego rządu polskiego zgadzają się z żądaniami strajku stoczniowców w Gdańsku. Były elektryk Lech Wałęsa poprowadził strajkujących robotników, którzy następnie utworzyli Solidarność, pierwszy niezależny związek zawodowy, który rozwinął się w sowieckim bloku.

W lipcu 1980 r., W obliczu kryzysu gospodarczego, polski rząd podniósł ceny żywności i innych towarów, jednocześnie ograniczając wzrost płac. Podwyżki cen utrudniały wielu Polakom zaspokojenie podstawowych potrzeb, a fala strajków ogarnęła cały kraj. Wśród narastających napięć popularny operator wózków widłowych o imieniu Anna Walentynowicz został zwolniony ze Stoczni Lenina w północno-polskim mieście Gdańsku. W połowie sierpnia około 17 000 pracowników stoczni rozpoczęło strajk usiadły, aby przeprowadzić kampanię na rzecz jej przywrócenia do pracy, a także niewielkiego wzrostu wynagrodzeń. Kierowali nimi były elektryk stoczni Lech Wałęsa, który cztery lata wcześniej został zwolniony za działalność związkową.

Pomimo rządowej cenzury i prób powstrzymania wiadomości o strajku przed wydostaniem się, podobne protesty wybuchły w przemysłowych miastach w całej Polsce. 17 sierpnia Międzyfabryczny Komitet Strajkowy przedstawił polskiemu rządowi 21 ambitnych postulatów, w tym prawo do organizowania niezależnych związków zawodowych, prawo do strajku, zwolnienia więźniów politycznych i zwiększoną swobodę wypowiedzi. W obawie, że strajk generalny doprowadzi do powstania narodowego, rząd wysłał do Gdańska komisję, aby negocjować z zbuntowanymi robotnikami. 31 sierpnia Wałęsa i wicepremier Mieczysław Jagielski podpisali porozumienie uwzględniające wiele żądań robotników. Wałęsa podpisał dokument gigantycznym długopisem ozdobionym obrazem nowo wybranego papieża Jana Pawła II (Karol Wojtyła, były arcybiskup Krakowa).

Po strajku gdańskim przywódcy Międzyzakładowego Komitetu Strajkowego zagłosowali za utworzeniem jednego krajowego związku zawodowego znanego jako Solidarność (Solidarność), który wkrótce przekształcił się w masowy ruch społeczny z udziałem ponad 10 milionów ludzi. Solidarność przyciągnęła sympatię zachodnich przywódców i wrogość Moskwy, gdzie Kreml rozważał inwazję militarną na Polskę. Pod koniec 1981 r. Pod naciskiem sowieckim rząd generała Wojciecha Jaruzelskiego unieważnił uznanie Solidarności i ogłosił stan wojenny w Polsce. Aresztowano około 6000 działaczy Solidarności, w tym Wałęsę, która była przetrzymywana przez prawie rok. Ruch Solidarności przeniósł się do podziemia, gdzie nadal cieszył się poparciem międzynarodowych liderów, takich jak prezydent USA Ronald Reagan, który nałożył sankcje na Polskę. Wałęsa otrzymał Pokojową Nagrodę Nobla w 1983 r., A po upadku komunizmu w 1989 r. Został pierwszym prezydentem Polski wybranym w wyborach powszechnych.