Zawartość
Petra to starożytne miasto leżące w dzisiejszej Jordanii, którego historia sięga IV wieku p.n.e. Ruiny niegdyś wielkiej metropolii i centrum handlowego służą teraz jako ważne miejsce archeologiczne i atrakcja turystyczna.
Gdzie jest Petra?
Petra znajduje się około 150 mil na południe od Jerozolimy i Ammanu, stolicy Jordanii, oraz w połowie drogi między Damaszkiem, Syrią i Morzem Czerwonym, dzięki czemu idealnie nadaje się jako centrum handlu w tym regionie.
Miejsce to jest uważane za znaczące zarówno przez historyków, jak i archeologów, ze względu na piękną wykutą w skale architekturę i innowacyjny system gospodarki wodnej, który dzięki temu regionowi nadaje się do zamieszkania, biorąc pod uwagę, że jest otoczony pustynią i nierównym, górzystym terenem.
Petra została również nazwana „Różanym Miastem” ze względu na kolor kamieni użytych w jej budynkach. W 1985 roku został wpisany na listę światowego dziedzictwa UNESCO.
Miasto Petra
Miasto Petra zostało założone jako punkt handlowy przez Nabatejczyków, arabskie plemię Beduinów zamieszkujące ten region w południowo-zachodniej Jordanii.
Nabatejczycy mieszkający i handlujący w Petrze wkrótce zgromadzili znaczną ilość bogactwa, a zazdrosne imperium greckie zaatakowało miasto w 312 roku p.n.e. To wydarzenie stanowi pierwsze odniesienie do Petry w zapisanej historii.
Nabatejczycy skutecznie walczyli z greckimi najeźdźcami, wykorzystując górzysty teren otaczający miasto. Góry skutecznie służyły jako naturalna ściana, podpierając Petrę.
Jednak wtargnięcie Grecji nie było ostatnim atakiem miasta.
W rzeczywistości Rzymianie zaatakowali Petrę w 106 r. I ostatecznie zmusili Nabatejczyków do poddania się. Imperium Rzymskie zaanektowało nowo zdobyte terytorium i zmieniło nazwę na Arabia Petraea.
Nad miastem panowali przez ponad 250 lat, aż do połowy IV wieku naszej ery, kiedy trzęsienie ziemi zniszczyło wiele jego budynków. Bizantyjczycy ostatecznie przejęli kontrolę nad regionem i rządzili Petrą przez około 300 lat.
Lost City of Petra
Na początku VIII wieku n.e. Petra została w dużej mierze opuszczona i nie jest już znaczącym miejscem handlowym, politycznym i / lub kulturalnym.
Chociaż historie i archeolodzy nie są już ważnym miastem, Petra została zauważona ze względu na wyjątkową architekturę, a także szczególną innowację dokonaną przez Beduinów Nabatean, którzy założyli miasto.
Biorąc pod uwagę nierówny, górzysty teren, który go otacza, Petra nie wydaje się logicznym miejscem do budowy miasta. Jednak Nabatejczycy wykorzystali tę geografię, wznosząc jej kluczowe struktury.
Korzystając z wczesnej formy techniki znanej jako architektura skalna, Nabateanie dosłownie wycięli kilka budynków miasta z otaczających je kamiennych powierzchni. W miarę ewolucji kultury Nabatean oraz gdy Rzymianie i Bizantyjczycy starali się później pozostawić swoje własne ślady na mieście, architektura Petry zaczęła nabierać różnych kultur, które ją zajmowały.
Duże i ozdobne grobowce zbudowane przez Nabatejczyków ostatecznie ustąpiły miejsca chrześcijańskim kościołom zbudowanym przez Bizantyjczyków, którzy uważali Petrę za stolicę prowincji Palaestina.
Podczas tej ewolucji, podczas gdy Rzymianie rządzili miastem po Nabatejczykach i przed Bizancjum, zbudowano rzymską drogę Petra. Służyło to jako główna arteria Petry, a ozdobne bramy zostały zbudowane w stylu rzymskim, aby zaznaczyć wejście do miasta.
Jednak wpływ Nabatejczyków na projekt i strukturę miasta nie został całkowicie wyeliminowany przez kolejnych władców.
Zbieranie wody
Nabatejczycy, jako mieszkańcy pustyni, długo zmagali się z porami roku, w których opady deszczu w regionie były ograniczone. Kiedy plemię zbudowało Petrę, opracowali unikalny system kanałów, zapór i cystern do zbierania, przechowywania i dystrybucji wody deszczowej do użytku przez cały rok.
O określonych porach roku teren wokół miasta był podatny na powodzie. Jednak Nabatejczycy byli w stanie skutecznie kontrolować te powodzie za pomocą tam i tym samym zaopatrzenia miasta w wodę.
Oznaczało to, że mogli mieszkać w mieście nawet w okresach suszy. Poprawił także plony rolników z Nabatean.
Petra Today
Po ósmym wieku, kiedy Petra została w dużej mierze porzucona jako centrum handlowe, jej kamienne konstrukcje były używane przez kilka wieków jako schronienie dla pasterzy-nomadów.
Następnie w 1812 r. Unikalne ruiny Petry zostały „odkryte” przez szwajcarskiego odkrywcę Johanna Ludwiga Burckhardta. Opisał ruiny niegdyś wielkiego miasta w kronikach swoich podróży.
Gdy świat zachodni zdał sobie sprawę z ich istnienia, wkrótce zainteresował się między innymi architektami i uczonymi. Od 1929 roku brytyjscy archeolodzy Agnes Conway i George Horsfield, a także uczeni Tawfiq Canaan i Ditlef Nielsen, rozpoczęli formalny projekt wykopalisk i badań Petry.
W ciągu dziesięcioleci dokonano wielu odkryć, w tym odkrycia w 1993 r. Greckich zwojów z okresu bizantyjskiego, a także nowszej dokumentacji za pomocą satelitarnego obrazowania nieznanej wcześniej monumentalnej struktury zakopanej pod piaskami tego obszaru.
Kiedy w 1985 r. Petra została wpisana na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO, plemiona Petra Beduinów, które zbudowały dla siebie domy w ruinach miasta, zostały siłą przeniesione przez rząd Jordanii.
Na początku 2019 r. Strona została nazwana „Siedem nowych cudów świata”, co doprowadziło do gwałtownego wzrostu turystyki. Od tego czasu starano się chronić ruiny Petry przed intensywną turystyką, a także przed powodzią, deszczem i innymi czynnikami środowiskowymi.
Źródła
Petra Konwencja światowego dziedzictwa (UNESCO).
Petra Jordan Tourism Board.
Petra NationalGeographic.com.
Petra wykazuje informacje. Amerykańskie Muzeum Historii Naturalnej. Amnh.org.
Petra: cud świata Jordana. TimeOut Travel.
