Tego dnia w 1994 r. Prochy 71-letniego George'a Swansona są pochowane (zgodnie z prośbą Swansona) w siedzeniu kierowcy jego białej korwety z 1984 r. W hrabstwie Hempfield w Pensylwanii.

Swanson, dystrybutor piwa i były sierżant armii amerykańskiej podczas II wojny światowej, zmarł 31 marca w wieku 71 lat. Podobno planował pochówek samochodowy od pewnego czasu, kupując 12 działek na cmentarzu Brush Creek, położonym 25 mil na wschód od Pittsburgha, aby mieć pewność, że jego ukochana Korweta zmieści się w jego grobie. Jednak po jego śmierci cmentarz zaczął się burzyć wśród obaw o wandalizm i obaw, że inni klienci będą obrażeni dziwacznym charakterem pochówku. W końcu ustąpili po tygodniach negocjacji, ale nalegali, aby pochówek był prywatny i aby samochód został spuszczony z płynów w celu ochrony środowiska. „George chciał wyjść ze stylem i rzeczywiście tak będzie” - skomentował prawnik Swanson w raporcie The Associated Press. „Zgadzamy się, że jest to dość skomplikowane, ale tak naprawdę nie różni się niczym od zakopania w wysadzanej diamentami lub złotej trumnie”.

Według AP wdowa Swanson, Caroline, przetransportowała prochy męża na cmentarz na siedzibie własnej białej Korwety z 1993 roku. Prochy zostały następnie umieszczone na siedzeniu kierowcy jego 10-letniego samochodu, który miał licznik zaledwie 27 000 mil. W samochodzie żałobnicy umieścili także kołdrę na kolanach wykonaną przez grupę kobiet z kościoła Swanson, list miłosny od jego żony i taśmę Engelberta Humperdincka na pokładzie kasety, z utworem „Release Me” przygotowanym do gry. Na tablicy rejestracyjnej widniał napis „HI-PAL”, który był powitaniem Swansona, gdy nie pamiętał imienia. Gdy spojrzało na nią 50 żałobników, dźwig obniżył Korwetę do otworu o wymiarach 7 na 7 na 16 stóp.

„George zawsze mówił, że żyje cudownym życiem, i wyszedł w fantastycznym stylu”, powiedziała później Caroline Swanson. „Wielu ludzi mówi, że chcą to zabrać ze sobą. Zabrał go ze sobą.