Zgromadzenie Narodowe przyznaje „pełną władzę” Premierowi Lon Nol, ogłasza stan wyjątkowy i zawiesza cztery artykuły konstytucji, zezwalając na arbitralne aresztowania i zakaz zgromadzeń publicznych. Lon Nol i pierwszy wicepremier książę Sisowath Sirik Matak dokonali bezkrwawego zamachu stanu przeciwko księciu Norodomowi Sihanoukowi poprzedniego dnia i ogłosili powstanie Republiki Khmerów.
W latach 1970–1975 Lon Nol i jego armia, Forces Armees Nationale Khmer (FANK), przy wsparciu USA i pomocy wojskowej, walczyli z komunistycznym Khmerem Rouge o kontrolę nad Kambodżą. Kiedy siły amerykańskie opuściły Wietnam Południowy w 1973 r., Zarówno Kambodżanie, jak i Południowi Wietnamczycy walczyli samotnie z komunistami. Bez wsparcia USA siły Lon Nola uległy Czerwonej Khmerów w kwietniu 1975 roku. Zwycięska Khmer Rouge ewakuowała Phnom Penh i zaczęła zmieniać porządek w społeczeństwie Kambodży, co doprowadziło do szału zabijania i słynnego „pola zabijania”. W końcu setki tysięcy Kambodży zostali zamordowani lub zmarli z wyczerpania, głodu i chorób. W ciągu pięciu lat zaciekłych walk zginęło około 10 procent z 7 milionów ludzi w Kambodży.
