Rozpoczyna się sąd wojenny pierwszego porucznika Williama Calleya. Calley, lider plutonu w Charlie Company, 1. batalionie, 20. piechocie, 11. brygadzie piechoty (Lekkiej) 23 Dywizji (Americal), poprowadził swoich ludzi w masakrze wietnamskich cywilów, w tym kobiet i dzieci, w My Lai 4 na 16 marca 1968 roku. Moja Lai 4 była jedną z gromad wiosek, które tworzyły wioskę Son My w północnej części Wietnamu Południowego.
Firma prowadziła misję poszukiwawczo-niszczącą w ramach całorocznej operacji Wheeler / Wallowa (listopad 1967 - listopad 1968). W poszukiwaniu 48. batalionu sił lokalnych Wietnamu jednostka weszła do wioski, ale znalazła tylko kobiety, dzieci i starszych mężczyzn. Sfrustrowani niepowodzonymi stratami spowodowanymi przez snajperów i miny, żołnierze wyładowali gniew na wieśniakach, bezkrytycznie strzelając do niewinnych ludzi, gdy uciekali ze swoich chat. Następnie systematycznie gromadzili ocalałych, rzekomo prowadząc ich do pobliskiego rowu i zabijając ich.
Calley został oskarżony o sześć specyfikacji morderstwa z premedytacją. Podczas procesu główny prokurator wojskowy kapitan Aubrey Daniel oskarżył, że Calley nakazał sierżantowi. Daniel Mitchell, aby „wykończyć resztę” zaokrąglonych wieśniaków. Prokuratura podkreśliła, że wszystkie zabójstwa zostały popełnione pomimo faktu, że pluton Calleya nie spotkał się z żadnym oporem i że nikt nie strzelił do mężczyzn.
Masakra w My Lai została początkowo zatuszowana, ale wyszła na jaw rok później. Rada śledcza armii pod przewodnictwem gen. Por. Williama Peersa zbadała masakrę i sporządziła listę 30 osób, które wiedziały o okrucieństwie, ale tylko 14, w tym Calley i jego dowódca kompanii, kpt. Ernest Medina, zostali oskarżeni o przestępstwa.Wszyscy ostatecznie zostali zwolnieni lub uniewinnieni przez sądy wojenne, z wyjątkiem Calleya, którego pluton rzekomo zabił 200 niewinnych ludzi.
Calley został uznany za winnego osobistego zamordowania 22 cywilów i skazany na dożywocie, ale jego wyrok został skrócony do 20 lat przez Sąd Apelacyjny Wojskowych, a następnie skrócony do 10 lat przez Sekretarza Armii. Przez publiczność ogłoszony „kozłem ofiarnym” Calley został zwolniony warunkowo w 1974 r.
