To podczas ich współpracy przy „Say Say Say” z 1983 roku mówi się, że były Beatle Paul McCartney doradził królowi Popu Michaelowi Jacksonowi, aby zainwestował część swojego ogromnego bogactwa w wydawnictwo muzyczne. To była dobra rada finansowa, której McCartney mógł żałować udzielając 14 sierpnia 1985 r., Kiedy Michael Jackson nabył prawa do publikacji znacznej większości katalogu Beatlesów za 47 milionów dolarów, przebijając samego McCartneya.
Aby zrozumieć rozsądne uzasadnienie biznesowe, które skłoniło Jacksona do przejęcia kontroli nad prawami wydawniczymi do około 251 utworów Beatlesów, należy najpierw zrozumieć podstawową ekonomię przemysłu muzycznego: za każdym razem, gdy nagranie chronione prawem autorskim jest wykorzystywane do celów komercyjnych ”wykorzystywane w filmie lub reklama telewizyjna, na przykład strona korzystająca z tego nagrania jest zobowiązana do uiszczenia opłaty licencyjnej. Część tej opłaty zostanie wypłacona wytwórni, która wydała nagranie, a ta z kolei zapłaci część swojego udziału wykonawcy. Osobno część opłaty licencyjnej należy do autora danego utworu. Autorzy tekstów, nawet ci, którzy są wykonawcami, zawierają umowy z profesjonalnymi wydawnictwami muzycznymi, aby zarządzać zbiorem honorariów autorskich. W typowym układzie wydawca może pobierać 50 procent honorariów autora w zamian za obsługę zbiorów i aktywne promowanie komercyjnego wykorzystania jego piosenek.
John Lennon i Paul McCartney, główni autorzy piosenek Beatlesów, zrobili coś nieco bardziej skomplikowanego. Podpisana przez nich umowa wydawnicza została zawarta z firmą, której byli również współwłaścicielami. Ta firma, o nazwie Northern Songs, Ltd., została utworzona wyraźnie w 1964 r. W celu generowania przychodów z rosnącego katalogu kompozycji Lennona-McCartneya. W ten sposób każda sprzedaż lub inne komercyjne wykorzystanie utworu „Yesterday” przyniosło Lennonowi i McCartneyowi licencję na pisanie piosenek, którą podzielili z Northern Songs. Część udziałów w Northern Songs powróciłaby do Lennona i McCartneya jako współwłaścicieli firmy.
W 1969 r. Brytyjska firma Associated TeleVision dokonała niechlujnego i spornego przejęcia Northern Songs, co z kolei skłoniło Lennona i McCartneya do wycofania się z kontraktu na przyszłe kompozycje i do sprzedaży własnych udziałów w spółce. Ponad 15 lat później, w 1985 r., Kiedy ATV przygotowywał się do sprzedaży całego katalogu wydawniczego, Paul McCartney spodziewał się jego zakupu, ale udaremnił go Michael Jackson, który był wówczas u szczytu swojej siły finansowej.
W późniejszych latach katalog ten pozwolił Jacksonowi zachować wypłacalność, służąc jako zabezpieczenie kilku ogromnych pożyczek osobistych, które finansowały jego ekstrawagancki styl życia przez lata niskich zarobków i trudności prawnych. Jednak w 2019 roku Jackson zrezygnował z pozostałego zainteresowania katalogiem Sony, jednego z głównych wierzycieli. Po jego śmierci Sony przejął pełną kontrolę nad katalogiem.
CZYTAJ WIĘCEJ: Jak Michael Jackson kupił prawa do publikacji katalogu utworów Beatlesów
