Zawartość
Medgar Evers (1925–1963) był afroamerykańskim działaczem na rzecz praw obywatelskich, którego morderstwo zwróciło uwagę kraju. Urodzony w Missisipi, służył w czasie II wojny światowej, zanim podjął pracę w National Association for Advancement of Coloured People (NAACP). Po próbie desegregacji Szkoły Prawa Uniwersytetu w Mississippi w 1954 roku został sekretarzem terenowym NAACP w Mississippi. Evers był narażony na groźby jako najbardziej widoczny przywódca praw obywatelskich w państwie, a został zastrzelony w czerwcu 1963 roku. Chociaż oskarżony zabójca Byron De La Beckwith uniknął skazania, odkrycie nowych dowodów po dziesięcioleciach doprowadziło do ponownego procesu i uwięzienia Beckwitha.
Wczesne życie
Urodzony 2 lipca 1925 r. W Decatur w Missisipi. Po dorastaniu w rodzinie rolniczej w Missisipi, Evers zaciągnął się do armii Stanów Zjednoczonych w 1943 r. Walczył zarówno we Francji, jak i w Niemczech podczas II wojny światowej, zanim otrzymał honorowe absolutorium w 1946 r. W 1948 r. Wstąpił do Alcorn Agricutural and Mechanical College (obecnie Alcorn State University) w Lorman, Missisipi. Podczas ostatniego roku Evers ożenił się z kolegą, Myrlie Beasley; później mieli troje dzieci: Darrella, Reenę i Jamesa.
Czy wiedziałeś? Medgar Evers odmówiono przyjęcia na University of Mississippi Law School w 1954 roku, ale odegrał kluczową rolę w ewentualnej desegregacji „Ole Miss” w 1962 roku.
Po ukończeniu studiów w 1952 r. Evers przeprowadził się do Filadelfii w stanie Missisipi, gdzie rozpoczął pracę jako sprzedawca ubezpieczeń. On i jego starszy brat, Charles Evers, również pracowali w imieniu Krajowego Stowarzyszenia na rzecz Postępu Barwnych Ludzi (NAACP), organizując lokalne oddziały w Filadelfii.
Walka z dyskryminacją
W 1954 roku, w roku doniosłego orzeczenia Sądu Najwyższego Brown przeciwko Radzie Edukacji, które rzekomo zakończyło segregację szkół, Medgar zrezygnował z działalności ubezpieczeniowej; następnie złożył wniosek i odmówiono mu przyjęcia na University of Mississippi Law School. Jego nieudany wysiłek na rzecz integracji najstarszej publicznej instytucji edukacyjnej państwa zwrócił uwagę krajowego biura NAACP. Później tego samego roku Evers przeniósł się do stolicy stanu Jackson i został pierwszym sekretarzem stanu NAACP w Mississippi.
Jako stanowy sekretarz terenowy Evers rekrutował członków w Mississippi i organizował rejestrację wyborców, demonstracje i bojkot ekonomiczny białych firm, które stosowały dyskryminację. Pracował również nad dochodzeniem w sprawie przestępstw popełnianych przeciwko Murzynom, w szczególności linczu Emmetta Tilla, 14-letniego afroamerykańskiego chłopca, który został zabity za rzekome rozmowy z białą kobietą.
Tragiczna śmierć i następstwa
Już w 1955 roku działalność Eversa uczyniła go najbardziej widocznym przywódcą praw obywatelskich w stanie Missisipi. W rezultacie on i jego rodzina byli przez lata narażani na liczne groźby i akty przemocy, w tym bombardowanie domu w maju 1963 r. O godz. 12:40 12 czerwca 1963 r. Evers został postrzelony w tył na podjeździe jego domu w Jackson. Zmarł niecałą godzinę później w pobliskim szpitalu.
Evers został pochowany z pełnymi honorami wojskowymi na Cmentarzu Narodowym w Arlington, a NAACP pośmiertnie przyznał mu Medal Spingarn z 1963 roku. Narodowe oburzenie morderstwem Eversa zwiększyło poparcie dla ustawodawstwa, które stanie się Ustawą o prawach obywatelskich z 1964 roku. Natychmiast po śmierci Eversa NAACP mianował swojego brata Karola na swoje stanowisko. Charles Evers stał się ważną postacią polityczną w państwie; w 1969 roku został wybrany burmistrzem Fayette w stanie Missisipi, stając się pierwszym afroamerykańskim burmistrzem mieszanego rasowo miasta południowego od czasu Odbudowy.
Gorzki konflikt dotyczący segregacji otoczył dwa kolejne procesy. Beckwith otrzymała poparcie niektórych z najwybitniejszych obywateli Missisipi, w tym ówczesnego gubernatora Rossa Barnetta, który pojawił się na pierwszym procesie Beckwitha, aby uścisnąć dłoń oskarżonemu przed oczyma jury. W 1964 roku Beckwith został uwolniony po tym, jak dwie całkowicie białe jury stały w impasie.
Po drugim procesie Beckwith Myrlie Evers przeprowadziła się ze swoimi dziećmi do Kalifornii, gdzie uzyskała dyplom w Pomona College, a później została powołana do Komisji Robót Publicznych w Los Angeles. Przekonana, że zabójca jej męża nie został postawiony przed sądem, nadal szukała nowych dowodów w sprawie.
W 1989 r. Ponownie pojawiła się kwestia winy Beckwitha, gdy gazeta Jackson opublikowała relacje z nieistniejącej już Komisji Suwerenności Mississippi, organizacji, która istniała w latach 50. XX wieku, aby pomóc w uzyskaniu powszechnego poparcia dla utrzymania segregacji. Rachunki wykazały, że komisja pomogła prawnikom Beckwith w selekcji potencjalnych jurorów podczas pierwszych dwóch procesów. Przegląd przeprowadzony przez prokuratora okręgowego hrabstwa Hinds nie znalazł dowodów na takie manipulowanie przysięgłymi, ale zlokalizował wielu nowych świadków, w tym kilka osób, które ostatecznie zeznawałyby, że Beckwith przechwalała się nimi o morderstwie.
W grudniu 1990 roku Beckwith został ponownie oskarżony o zabójstwo Medgara Eversa. Po kilku apelacjach Sąd Najwyższy Mississippi ostatecznie rozstrzygnął na korzyść trzeciej rozprawy w kwietniu 1993 r. Dziesięć miesięcy później rozpoczęło się zeznanie przed mieszaną rasowo ławą przysięgłych ośmiu czarnych i czterech białych. W lutym 1994 r., Prawie 31 lat po śmierci Eversa, Beckwith został skazany i skazany na dożywocie. Zmarł w styczniu 2019 roku w wieku 80 lat.
W 1995 r. Myrlie Evers-Williams (obecnie wyszła ponownie za mąż i mieszka w Oregonie) została wybrana na przewodniczącą rady NAACP. Obecnie jest członkiem komitetu wykonawczego zarządu.
Biografia dzięki uprzejmości BIO.com
