Połączone siły arabskie i brytyjskie zdobywają Damaszek od Turków podczas I wojny światowej, kończąc wyzwolenie Arabii. Instrumentalnym dowódcą w kampanii alianckiej był T.E. Lawrence, legendarny brytyjski żołnierz znany jako Lawrence z Arabii.
Lawrence, wykształcony w Oksfordzie arabista urodzony w Tremadoc w Walii, rozpoczął pracę dla armii brytyjskiej jako oficer wywiadu w Egipcie w 1914 r. Ponad rok spędził w Kairze, przetwarzając informacje wywiadowcze. W 1916 r. Towarzyszył brytyjskiemu dyplomacie w Arabii, gdzie Hussein ibn Ali, emir Mekki, ogłosił powstanie przeciwko tureckiej władzy. Lawrence przekonał swoich przełożonych, by pomogli w powstaniu Husseina, i został wysłany do armii arabskiej syna Husajna Faisala jako oficer łącznikowy.
Pod przewodnictwem Lawrence'a Arabowie rozpoczęli skuteczną wojnę partyzancką przeciwko liniom tureckim. Okazał się utalentowanym strategiem wojskowym i był bardzo podziwiany przez Beduinów z Arabii. W lipcu 1917 r. Siły arabskie zdobyły Akabę w pobliżu Synaju i przyłączyły się do brytyjskiego marszu nad Jerozolimą. Lawrence awansował do stopnia podpułkownika. W listopadzie został schwytany przez Turków podczas rozpoznawania za liniami wroga w strojach arabskich, a przed ucieczką był torturowany i wykorzystywany seksualnie. Dołączył do swojej armii, która powoli zmierzała na północ do Damaszku. Stolica Syrii upadła 1 października 1918 r.
Arabia została wyzwolona, ale nadzieja Lawrence'a, że półwysep zostanie zjednoczony jako jeden naród, została zniszczona, gdy arabski frakcjonizm wyszedł na pierwszy plan po Damaszku. Wyczerpany i rozczarowany Lawrence wyjechał do Anglii. Czując, że Wielka Brytania zaostrzyła rywalizację między grupami arabskimi, pojawił się przed królem Jerzym V i uprzejmie odmówił przyznania mu medali.
Po wojnie lobbował za niepodległością dla krajów arabskich i pojawił się na paryskiej konferencji pokojowej w arabskich szatach. Później napisał monumentalne wspomnienie wojenne, Siedem filarów mądrości, i zaciągnął się do Royal Air Force (RAF) pod przybranym nazwiskiem, aby uciec od swojej sławy i zdobyć materiał na nową książkę. Zwolniony z RAF w 1935 r. Został śmiertelnie ranny w wypadku motocyklowym kilka miesięcy później.
