Zawartość

• Wojna w Wietnamie
• Inwazja na Kambodżę
• Protesty w wojnie w Wietnamie
• Przybywa Gwardia Narodowa Ohio
• Zebranie protestujących i gwardzistów
• Four Dead in Ohio
• Aftermith of Kent State Shooting
• Kent State Shooting Legacy
• Źródła

Czterech studentów Kent State University zginęło, a 9 zostało rannych 4 maja 1970 r., Kiedy członkowie Gwardii Narodowej Ohio otworzyli ogień do tłumu zgromadzonego w celu protestu przeciwko wojnie w Wietnamie. Tragedia była przełomowym momentem dla narodu podzielonego konfliktem w Azji Południowo-Wschodniej. Bezpośrednio po nim strajk kierowany przez studentów wymusił tymczasowe zamknięcie szkół wyższych i uniwersytetów w całym kraju. Niektórzy obserwatorzy polityczni uważają, że wydarzenia tego dnia w północno-wschodnim Ohio przechyliły opinię publiczną przeciwko wojnie i mogły przyczynić się do upadku prezydenta Richarda Nixona.

Wojna w Wietnamie

Amerykańskie zaangażowanie w wojnę domową w Wietnamie, która skierowała komunistów z północnej części kraju przeciwko bardziej demokratycznemu południowi, była kontrowersyjna od samego początku, a znaczna część społeczeństwa w Stanach Zjednoczonych była przeciwna obecności Siły zbrojne USA w regionie.

Protesty w całym kraju w drugiej połowie lat 60. XX wieku były częścią zorganizowanej opozycji przeciwko amerykańskiej działalności wojskowej w Azji Południowo-Wschodniej, a także projektu wojskowego.

W rzeczywistości prezydent Richard M. Nixon został wybrany w 1968 r., W dużej mierze dzięki obietnicy zakończenia wojny w Wietnamie. I aż do kwietnia 1970 r. Wydawało się, że był na drodze do spełnienia obietnicy kampanii, ponieważ operacje wojskowe najwyraźniej się kończyły.

Inwazja na Kambodżę

Jednak 30 kwietnia 1970 r. Prezydent Nixon zezwolił wojskom USA na inwazję na Kambodżę, naród na zachód od Wietnamu. Uważa się, że wojska północnowietnamskie korzystały z bezpiecznych przystani w sąsiednim kraju, aby przeprowadzać ataki na wspierane przez USA Wietnamy Południowe.

Kontrowersyjnie prezydent podjął decyzję bez powiadomienia sekretarza stanu Williama Rogersa lub sekretarza obrony Melvina Lairda.

Razem z resztą amerykańskiej opinii publicznej dowiedzieli się o inwazji, gdy prezydent Nixon zwrócił się do narodu w telewizji dwa dni później. Członkowie Kongresu oskarżyli prezydenta o nielegalne poszerzenie zakresu zaangażowania USA w wojnę poprzez nieotrzymanie zgody w drodze głosowania.

Jednak publiczna reakcja na decyzję ostatecznie doprowadziła do wydarzeń w stanie Kent.

Protesty w wojnie w Wietnamie

Jeszcze przed formalnym ogłoszeniem inwazji przez Nixona pogłoski o wtargnięciu wojsk amerykańskich do Kambodży wywołały protesty na uczelniach wyższych w całym kraju. W stanie Kent protesty te rozpoczęły się 1 maja, dzień po inwazji.

Tego dnia setki studentów zgromadziły się na Commons, parku przypominającym park w centrum kampusu, który był miejscem wielkich demonstracji i innych wydarzeń w przeszłości. Kilku mówców opowiedziało się ogólnie przeciwko wojnie, a konkretnie prezydentowi Nixonowi.

Tej nocy w centrum Kentu pojawiły się doniesienia o gwałtownych starciach między studentami a lokalną policją. Policja twierdziła, że ​​ich samochody zostały uderzone butelkami, a studenci zatrzymali ruch uliczny i zapalili ogniska.

Wezwano posiłki z sąsiednich społeczności, a burmistrz Kent Leroy Satrom ogłosił stan wyjątkowy, zanim nakazał zamknięcie wszystkich barów w mieście. Satrom skontaktował się również z gubernatorem Ohio, Jamesem Rhodesem, szukając pomocy.

Decyzja Satrom o zamknięciu barów bardziej rozgniewała protestujących i zwiększyła tłumy na ulicach miasta. Policja ostatecznie była w stanie przenieść protestujących z powrotem w kierunku kampusu, używając gazu łzawiącego, aby rozproszyć tłum. Jednak scena była przygotowana na kłopoty.

Przybywa Gwardia Narodowa Ohio

Następnego dnia, w sobotę 2 maja, pojawiły się pogłoski, że radykałowie grożą miastu Kent i uniwersytetowi. Zagrożenia podobno dotyczyły głównie przedsiębiorstw w mieście i niektórych budynków na terenie kampusu.

Po rozmowie z innymi urzędnikami miasta, Satrom zwrócił się do gubernatora Rhodesa do Gwardii Narodowej Ohio w Kent, próbując uspokoić napięcia w okolicy.

W tym czasie członkowie Gwardii Narodowej byli już na służbie w regionie i dlatego zostali zmobilizowani dość szybko. Zanim dotarli do kampusu stanu Kent w nocy 2 maja, protestujący podpalili już budynek szkoły ROTC, a dziesiątki obserwowały go i wiwatowały, gdy się płonęło.

Podobno niektórzy protestujący starli się ze strażakami próbującymi ugasić ogień, a Strażnicy zostali poproszeni o interwencję. Starcia między Strażą a protestującymi trwały do ​​późnej nocy i dokonano dziesiątek aresztowań.

Co ciekawe, następny dzień, niedziela, 3 maja, był dość spokojny w kampusie. Pogoda była słoneczna i ciepła, a studenci wylegiwali się na Commons, a nawet rozmawiali z dyżurnymi Gwardzistami.

Mimo to, w szkole było prawie 1000 Gwardii Narodowej, scena przypominała raczej strefę wojenną niż kampus uniwersytecki.

Zebranie protestujących i gwardzistów

Ponieważ w poniedziałek 4 maja zaplanowano wielki protest w poniedziałek, 4 maja, po raz kolejny na Commons, urzędnicy uniwersytetu podjęli próbę rozproszenia sytuacji, zakazując tego wydarzenia. Jednak tłumy zaczęły gromadzić się około godziny 11:00 tego samego dnia, a około 3000 protestujących i widzów przybyło tam o zaplanowanej godzinie rozpoczęcia.

W zniszczonym teraz budynku ROTC stacjonowało około 100 gwardii narodowych Ohio z karabinami wojskowymi M-1.

Historycy nigdy nie osiągnęli konsensusu co do tego, kto dokładnie organizował protesty w stanie Kent i uczestniczył w nim, ani ilu z nich było studentami uniwersytetu lub działaczami antywojennymi z innych stron. Ale protest 4 maja, podczas którego działacze wypowiedzieli się przeciwko obecności Gwardii Narodowej na kampusie, a także wojnie w Wietnamie, początkowo był pokojowy.

Generał Gwardii Narodowej Ohio, Robert Canterbury, rozkazał protestującym rozproszyć się, przy czym zawiadomienie zostało wydane przez funkcjonariusza policji stanu Kent jadącego jeepem wojskowym na terenie Commons i używając tłumu. Protestujący odmówili rozproszenia i zaczęli krzyczeć i rzucać kamieniami w Gwardzistów.

Four Dead in Ohio

Generał Canterbury rozkazał swoim ludziom zamknąć i załadować broń, a także wystrzelić gaz łzawiący w tłum. Gwardziści następnie maszerowali przez Gminę, zmuszając protestujących do przejścia na pobliskie wzgórze zwane Blanket Hill, a następnie na drugą stronę wzgórza w kierunku boiska treningowego.

Ponieważ boisko do piłki nożnej było ogrodzone ogrodzeniem, Gwardziści zostali złapani wśród rozgniewanego motłochu i byli ponownie celem krzyków i rzucanych kamieni.

Gwardziści wkrótce wycofali się na Blanket Hill. Kiedy dotarli na szczyt wzgórza, świadkowie twierdzą, że 28 z nich nagle odwróciło się i wystrzeliło swoje karabiny M-1, niektóre w powietrze, inne bezpośrednio w tłum protestujących.

W ciągu zaledwie 13 sekund wystrzelono prawie 70 strzałów. W sumie czterech studentów Kent State, Jeffrey Miller, Allison Krause, William Schroeder i Sandra Scheuer’ zostali zabici, a 9 innych zostało rannych. Schroeder został postrzelony w plecy, podobnie jak dwóch rannych, Robert Stamps i Dean Kahler.

Aftermith of Kent State Shooting

Po strzelaninie uniwersytet natychmiast otrzymał polecenie zamknięcia, a kampus pozostał zamknięty przez około sześć tygodni po strzelaninach.

Nastąpiły liczne komisje śledcze i procesy sądowe, podczas których członkowie Gwardii Narodowej Ohio zeznali, że czują potrzebę rozładowania broni, ponieważ bali się o swoje życie.

Pozostają jednak spory co do tego, czy faktycznie groziło im użycie siły.

W pozwie cywilnym złożonym przez poszkodowanych studentów Kent State i ich rodzin w 1979 r. Osiągnięto ugodę, w której Gwardia Narodowa Ohio zgodziła się zapłacić osobom poszkodowanym w wyniku wydarzeń z 4 maja 1970 r. Sumę 675 000 USD.

Kent State Shooting Legacy

Podpisane przez Strażnika oświadczenie, sporządzone w ramach osady, brzmiało częściowo: „Z perspektywy czasu tragedia… nie powinna była mieć miejsca. Studenci mogli sądzić, że mieli rację, kontynuując masowy protest w odpowiedzi na inwazję kambodżańską, mimo że protest ten nastąpił po ogłoszeniu i przeczytaniu przez uniwersytet nakazu zakazania wieców i rozkazu rozproszenia ... Niektórzy z Gwardzistów na Blanket Hill, przerażony i zaniepokojony wcześniejszymi wydarzeniami, mógł wierzyć we własnych umysłach, że ich życiu grozi niebezpieczeństwo. Z perspektywy czasu sugeruje, że inna metoda rozwiązałaby konfrontację… ”

Fotograf John Filo zdobył nagrodę Pulitzera za słynny obraz 14-letniej Mary Vecchio płaczącej nad zwłokami Millera, zaraz po tym, jak ostatni strzał został strzelony tego dnia w kampusie stanu Kent. Jednak ten obraz nie jest jedynym trwałym dziedzictwem wydarzeń z 4 maja.

Rzeczywiście, strzelanie do stanu Kent pozostaje symbolem podziału opinii publicznej na temat wojny w ogóle, a konkretnie wojny w Wietnamie. Wielu uważa, że ​​trwale zmieniło ruch protestacyjny w amerykańskim spektrum politycznym, wzmacniając poczucie rozczarowania w związku z tym, co dokładnie te demonstracje osiągają, a także obawy o możliwość konfrontacji protestujących z organami ścigania.

Źródła

Osobiste wspomnienia z Kent State Shootings, 43 lata później. Łupek.
Kent State Shootings. Ohio History Central.
Zdjęcia z 4 maja na Kent State University: Poszukiwanie historycznej dokładności. Kent State University.
Nixon zezwala na inwazję na Kambodżę, 28 kwietnia 1970 r. Politico.
Fotograf John Filo omawia swoją słynną fotografię z Kent State i wydarzenia z 4 maja 1970 r. CNN.
Kent State at 25: A Troubling Legacy. Christian Science Monitor.