Prezydent John F. Kennedy wyraża solidarność z demokratycznymi obywatelami Niemiec w przemówieniu tego dnia w 1963 r. Przed murem berlińskim, który dzielił miasto na sektory demokratyczne i komunistyczne, oświadczył publiczności: „Ich bin ein Berliner” lub „ Jestem także obywatelką Berlina. ”

W swoim przemówieniu Kennedy zapewnił Niemców Zachodnich, że wolne narody wciąż stoją przy ludziach demokratycznie kontrolowanych sektorów Berlina, którzy mieszkali w wrogich granicach Niemiec Wschodnich od końca II wojny światowej. Bezpośrednio po wojnie miasto Berlin zostało podzielone na Berlin Zachodni, składający się z enklaw demokratycznych administrowanych przez Amerykę, Wielką Brytanię i Francję oraz Berlin Wschodni, obszar wschodnioniemiecki kontrolowany przez komunistów. We wczesnej konfrontacji z zimną wojną mieszkańcy Berlina Zachodniego przeżyli narzuconą przez Sowietów blokadę ich części miasta między czerwcem 1948 r. A majem 1949 r., Która odcięła ich dostawy żywności i energii. W odpowiedzi Sojusznicze Wojskowe Służby Transportu Lotniczego wrzuciły do ​​miasta żywność, węgiel i przybory szkolne w bezprecedensowym przedsięwzięciu logistycznym znanym jako „Operacja Vittles” lub „Berlin Airlift”.

W czasie przemówienia Kennedy'ego do mieszkańców Berlina Zachodniego w 1963 r. Demokratyczna enklawa miasta pozostała niewielkim, ale strategicznie ważnym punktem oparcia dla demokracji w kontrolowanej przez komunistów Europie Wschodniej.