W drugiej z czterech telewizyjnych debat kandydat na demokratycznego prezydenta, John F. Kennedy i wiceprezydent Richard Nixon, zwracają uwagę na kwestie polityki zagranicznej. W szczególności trzy odcinki Zimnej Wojny wywołały ożywioną konfrontację między Kennedym a Nixonem. Pierwszy dotyczył Kuby, która niedawno znalazła się pod kontrolą Fidela Castro. Nixon argumentował, że wyspa nie została „utracona” w Stanach Zjednoczonych i że kierunek działań podążający za administracją Eisenhowera był najlepszy, aby pozwolić Kubańczykom „zrealizować swoje aspiracje postępu poprzez wolność”. Kennedy odparł było jasne, że Castro był komunistą i że administracja republikańska nie wykorzystała skutecznie zasobów amerykańskich, aby zapobiec jego dojściu do władzy. Doszedł do wniosku, że „dziś Kuba jest zatracona w wolności”.
Drugi spór dotyczył zestrzelenia amerykańskiego samolotu szpiegowskiego U-2 nad Związkiem Radzieckim, a następnie odwołania amerykańsko-sowieckiego szczytu ustalonego na maj 1960 r. Kennedy twierdził, że Stany Zjednoczone „nie były zgodne z prawem międzynarodowym ”W tej sprawie i powinien wyrazić ubolewanie wobec Związku Radzieckiego, próbując utrzymać szczyt na dobrej drodze. Nixon odparł, że Kennedy po prostu się mylił: Sowieci nigdy tak naprawdę nie chcieli, aby szczyt się odbył, i po prostu wykorzystali to wydarzenie jako wymówkę.
Dwaj kandydaci kontynuowali dyskusje na temat polityki zagranicznej w następnych dwóch debatach, ale wyraźnie wytyczono granice. Strategia Kennedy'ego polegała na pomalowaniu administracji republikańskiej, w której Nixon służył jako nieśmiała, niezdecydowana i oddana słabemu strategowaniu pod kątem zimnej wojny. Z drugiej strony Nixon chciał przedstawić Kennedy'ego jako naiwnego i zbyt chętnego do kompromisu z Sowietami i komunistycznymi Chińczykami. Czy debaty naprawdę zmieniły zdanie głosujących, nie jest pewne. Podczas gdy wielu ekspertów mowy twierdzi, że Nixon naprawdę wygrał debaty, analitycy medialni twierdzą, że telegeniczna obecność Kennedy'ego zachwiała wystarczającą liczbą wyborców, aby wygrać wybory w 1960 roku.
