W dramatycznej konfrontacji Joseph Welch, specjalny doradca armii USA, atakuje senatora Josepha McCarthy'ego podczas przesłuchań na temat tego, czy komunizm infiltrował amerykańskie siły zbrojne. Słowny atak Welcha oznaczał koniec potęgi McCarthy'ego podczas antykomunistycznej histerii Czerwonego Strachu w Ameryce.
Senator McCarthy (R-Wisconsin) doświadczył gwałtownego wzrostu sławy i władzy w Senacie USA, kiedy oskarżył w lutym 1950 r., Że „setki” „znanych komunistów” są w Departamencie Stanu. W następnych latach McCarthy został uznanym przywódcą tak zwanej Czerwonej Strachu, kiedy miliony Amerykanów przekonały się, że komuniści przeniknęli do każdego aspektu amerykańskiego życia. Za przesłuchaniami przy zamkniętych drzwiach McCarthy zastraszał, kłamał i rozmazywał swoją drogę do władzy, niszcząc wiele karier i życia w tym procesie. Przed 1953 r. Partia Republikańska tolerowała jego wybryki, ponieważ jego ataki były skierowane przeciwko demokratycznej administracji Harry'ego S. Trumana. Kiedy republikański Dwight D. Eisenhower wszedł do Białego Domu w 1953 roku, lekkomyślność i coraz bardziej nieobliczalne zachowanie McCarthy'ego stały się nie do przyjęcia, a senator widział, jak jego siła powoli odpływa. W ostatniej próbie ożywienia swojej antykomunistycznej krucjaty McCarthy popełnił poważny błąd. Na początku 1954 r. Oskarżył, że armia USA „łagodzi” komunizm. Jako przewodniczący Senackiej Komisji Operacyjnej McCarthy rozpoczął przesłuchania w armii.
Joseph N. Welch, cichy prawnik z wyrazistym dowcipem i inteligencją, reprezentował armię. W ciągu tygodni przesłuchań Welch stępił wszystkie zarzuty McCarthy'ego. Senator z kolei był coraz bardziej wściekły, rycząc „porządek, porządek”, krzycząc na świadków i oświadczając, że jeden bardzo udekorowany generał był „hańbą” dla jego munduru. 9 czerwca 1954 r. McCarthy ponownie zaczął się denerwować z powodu ciągłego niszczenia przez Welcha każdego ze swoich argumentów i świadków. W odpowiedzi McCarthy oskarżył Fredericka G. Fishera, młodego współpracownika w kancelarii prawnej Welcha, od dawna należącego do organizacji, która była „legalnym ramieniem partii komunistycznej”. Welch był oszołomiony. Kiedy starał się zachować spokój, spojrzał na McCarthy'ego i oświadczył: „Do tej pory, senatorze, chyba nigdy tak naprawdę nie oceniłem twojego okrucieństwa ani lekkomyślności”. To była kolej McCarthy'ego, by ogłuszyć go w ciszy, jak zapytał Welch: „Czy nie ma pan poczucia przyzwoitości?”. Publiczność, dziennikarze i reporterzy telewizyjni wybuchają dzikimi oklaskami. Zaledwie tydzień później przesłuchania w armii dobiegły końca. McCarthy, ujawniony jako lekkomyślny tyran, został oficjalnie potępiony przez amerykański senat za pogardę wobec swoich kolegów w grudniu 1954 roku. W ciągu następnych dwóch i pół roku McCarthy popadł w alkoholizm. Jeszcze w biurze zmarł w 1957 roku.
