Tego dnia w 1966 roku prezydent Lyndon B. Johnson mianuje pierwszego afroamerykańskiego członka gabinetu, czyniąc Roberta C. Weavera szefem Departamentu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast (HUD), agencji, która opracowuje i wdraża krajową politykę mieszkaniową i egzekwuje uczciwe zasady prawo mieszkaniowe. Zgodnie ze swoją wizją Wielkiego Społeczeństwa Johnson dążył do poprawy relacji rasowych i wyeliminowania zarazy miejskiej. Ponieważ wielu Afroamerykanów z tego kraju mieszkało w zaniedbanych obszarach śródmiejskich, mianowanie Weavera było próbą pokazania jego afroamerykańskiemu okręgowi wyborczemu, że miał na myśli interesy z obu powodów.
Wiedza Tkacza w kwestiach społecznych i ekonomicznych dotyczących miejskich Afroamerykanów była dobrze znana. Przed mianowaniem na sekretarza HUD zajmował kluczowe stanowiska w kilku administracjach demokratycznych. Za Franklina D. Roosevelta w połowie do końca lat 30. XX wieku doradzał sekretarzowi spraw wewnętrznych i pełnił funkcję specjalnego asystenta w Urzędzie Mieszkalnictwa. W 1940 r. Został powołany do Narodowej Komisji Doradczej Obrony i pracował podczas mobilizacji czarnych robotników podczas II wojny światowej. W latach 1955–1959 Weaver pełnił funkcję komisarza ds. Czynszów w stanie Nowy Jork, a następnie pełnił funkcję szefa Agencji Mieszkalnictwa i Finansów Domowych za prezydenta Johna F. Kennedy'ego.
Jako starszy administrator HUD, Weaver rozszerzył niedrogie programy mieszkaniowe, aw 1968 r. Opowiadał się za uchwaleniem ustawy o sprawiedliwym budownictwie mieszkaniowym, która zabraniała dyskryminacji jakiejkolwiek osoby w zakresie warunków lub przywilejów sprzedaży lub wynajmu mieszkania lub w świadczenie usług lub udogodnień w związku z tym z powodu rasy, koloru skóry, religii, płci, statusu rodzinnego lub pochodzenia narodowego. Weaver i Johnson wyznaczyli sobie za cel rewitalizację obszarów miejskich Ameryki poprzez poprawę warunków mieszkaniowych, tworzenie parków śródmiejskich i wsparcie dla przedsiębiorstw należących do Afroamerykanów.
