Tego dnia w 1767 r. W Braintree w stanie Massachusetts urodził się John Quincy Adams, syn drugiego prezydenta USA, Johna Adamsa.
John Quincy Adams odziedziczył zamiłowanie ojca do polityki. Towarzyszył ojcu na misjach dyplomatycznych od 14 roku życia i po ukończeniu szkoły wstąpił do zawodu prawnika. Jako młody człowiek pełnił funkcję ministra w różnych krajach, w tym w Prusach, Holandii, Portugalii, Rosji i Anglii. W 1803 r. Rozpoczął swoją pierwszą kadencję jako republikanin w Senacie, a następnie pomógł w negocjacjach traktatu w Gandawie, który zakończył wojnę w 1812 r. W 1817 r. Prezydent James Monroe mianował sekretarza stanu Quincy Adamsa, który zajmował do 1824 r., Kiedy to kandydował na prezydenta. W kolejnych wyborach prezydenckich decydujący głos w Izbie Reprezentantów wiązał Quincy Adams i demokrata Andrew Jackson. Dom wybrał Adamsa, który służył przez jedną kadencję od 1825 do 1829 roku.
Zamiast odejść na emeryturę po tym, jak przewodniczył szczytowi amerykańskiej polityki, Adams wrócił na kongres. Wolał obowiązki legislacyjne od prezydencji, którą określił jako cztery najbardziej nieszczęśliwe lata swojego życia. Od 1831 r. Pracował w Izbie Reprezentantów USA, przewodniczący komitetom kongresowym ds. Gospodarki, spraw indyjskich i stosunków zagranicznych. Znalazł nawet czas na dyskusję na temat kontrowersji Amistad sprawa statku niewolniczego w Sądzie Najwyższym. Jego wymowny argument za zwrotem nielegalnie przetransportowanego statku afrykańskiego do Afryki ugruntował jego reputację jako abolicjonisty.
Quincy Adams doznał i przeżył udar w 1846 r. Dwa lata później, 21 lutego 1848 r., Tuż po wzięciu udziału w głosowaniu na parlamencie w Izbie Reprezentantów, Quincy Adams uległ cięższemu i ostatecznie śmiertelnemu udarowi. Zmarł dwa dni później w pokoju w budynku Kapitolu, w którym pełnił wiele lat służby publicznej.
