Rankiem tego dnia w 1917 r., Kiedy wojska tureckie opuściły region po zaledwie jednodniowych walkach, urzędnicy Świętego Miasta Jerozolimy oferują klucze do miasta, aby wkroczyć do wojska brytyjskiego.

Brytyjczycy pod dowództwem generała Edmunda Allenby'ego, który przybył z frontu zachodniego w czerwcu ubiegłego roku, aby przejąć dowodzenie w Egipcie, weszli do Świętego Miasta dwa dni później pod ścisłymi instrukcjami z Londynu, jak nie okazywać szacunku miastu, jego ludzie lub jego tradycje. Allenby wjechał do Jerozolimy pieszo, celowo kontrastując z bardziej ekstrawaganckim wejściem Kaisera Wilhelma na koniu w 1898 roku, a nad miastem nie powiewały żadne flagi alianckie, a wojska muzułmańskie z Indii zostały wysłane w celu ochrony religijnego zabytku Kopuła na Skale.

W proklamacji o ogłoszeniu stanu wojennego, którą głośno odczytano mieszkańcom miasta w języku angielskim, francuskim, arabskim, hebrajskim, rosyjskim i greckim, Allenby zapewnił ich, że władza okupacyjna nie wyrządzi dalszej szkody Jerozolimie, jej mieszkańcom ani jej świętym miejscom . „Ponieważ wasze miasto jest traktowane z miłością przez wyznawców trzech wielkich religii ludzkości, a jego gleba została poświęcona przez modlitwy i pielgrzymki tłumów pobożnych ludzi, informuję was, że każdy święty budynek, pomnik, święty miejsce, świątynia, miejsce tradycyjne, wyposażenie, pobożny zapis lub zwyczajowe miejsce modlitwy będą utrzymywane i chronione zgodnie z istniejącymi zwyczajami i przekonaniami tych, dla których wiary są święte. ”

Dzwony kościelne w Rzymie i Londynie zadzwoniły, aby uczcić pokojowe przybycie Brytyjczyków do Jerozolimy. Sukces Allenby'ego po tak dużym zniechęceniu na froncie zachodnim wzbudził entuzjazm i wspierał wszędzie sojuszników.