Zawartość

• Indira Gandhi: Wczesne życie i rodzina
• Indira Gandhi: Kariera polityczna i osiągnięcia
• Indira Gandhi: Autokratyczne przywództwo
• Indira Gandhi: Zabójstwo

Jedyna córka premiera Jawaharlala Nehru, Indira Gandhi, była przeznaczona do polityki. Po raz pierwszy mianowana premierem w 1966 r., Zyskała szerokie poparcie społeczne dla ulepszeń rolnictwa, które doprowadziły do ​​samowystarczalności Indii w produkcji zbóż spożywczych, a także do jej sukcesu w wojnie pakistańskiej, która doprowadziła do powstania Bangladeszu w 1971 r. Po odbyciu trzech warunki, Gandhi została wybrana z urzędu na jej coraz bardziej autorytarną politykę, w tym na 21-miesięczny stan wyjątkowy, w którym prawa konstytucyjne Hindusów były ograniczone. Jednak w 1980 roku została ponownie wybrana na czwartą kadencję. Po śmiertelnej konfrontacji w najświętszej świątyni Sikhów w Pendżabie cztery lata później Gandhi została zamordowana przez dwóch jej ochroniarzy 31 października 1984 r., Wprowadzając do władzy jej syna Rajiv i wywołując rozległe rozruchy przeciwko Sikhom.

Indira Gandhi: Wczesne życie i rodzina

Urodzony 19 listopada 1917 r. W Allahabad w Indiach Indira Priyadarshini Gandhi była jedynym dzieckiem Kamali i Jawaharlala Nehru. Jako członek indyjskiego kongresu narodowego Nehru był pod wpływem przywódcy partii Mahatmy Gandhiego i poświęcił się walce Indii o niepodległość. Walka zaowocowała latami uwięzienia Jawaharlala i samotnym dzieciństwem Indiry, która przez kilka lat uczęszczała do szwajcarskiej szkoły z internatem, a później studiowała historię w Somerville College w Oksfordzie. Jej matka zmarła w 1936 roku na gruźlicę.

Czy wiedziałeś? Jedną z najbardziej niepopularnych zasad Indiry Gandhi podczas jej urzędowania była wymuszona przez rząd sterylizacja jako forma kontroli populacji.

W marcu 1942 r., Pomimo dezaprobaty jej rodziny, Indira poślubiła Feroze Gandhi, prawnika z Parsi (niezwiązanego z Mahatmą Gandhi), a para wkrótce miała dwóch synów: Rajiv i Sanjay.

Indira Gandhi: Kariera polityczna i osiągnięcia

W 1947 roku Nehru została pierwszym premierem nowego niepodległego kraju, a Gandhi zgodził się pojechać do New Delhi, aby służyć jako gospodyni, przyjmując dyplomatów i światowych przywódców w kraju i podróżując z ojcem po Indiach i za granicą. Została wybrana do wybitnego 21-osobowego komitetu roboczego Partii Kongresowej w 1955 r., A cztery lata później została mianowana jej przewodniczącym. Po śmierci Nehru w 1964 r. Nowym premierem został Lal Bahadur Shastri, a Indira objął rolę ministra informacji i radiofonii i telewizji. Ale przywództwo Shastri było krótkotrwałe; zaledwie dwa lata później nagle zmarł, a przywódcy Partii Kongresowej mianowali Indirę na premiera.

W ciągu kilku lat Gandhi zyskał ogromną popularność dzięki wprowadzeniu udanych programów, które przekształciły Indie w kraj samowystarczalny w dziedzinie zbóż spożywczych, znany jako Zielona Rewolucja.

W 1971 r. Poparła ruch bengalski, aby oddzielić Wschód od Zachodniego Pakistanu, zapewniając schronienie dziesięciu milionom pakistańskich cywilów, którzy uciekli do Indii, aby uciec przed plądrującą armią Pakistanu i ostatecznie zaoferować wojska i broń. Decydujące zwycięstwo Indii nad Pakistanem w grudniu doprowadziło do powstania Bangladeszu, za co 40 lat później Gandhi został pośmiertnie odznaczony najwyższym honorowym stanem Bangladeszu.

Indira Gandhi: Autokratyczne przywództwo

Po wyborach krajowych w 1972 r. Gandhi została oskarżona o niewłaściwe postępowanie przez swojego przeciwnika politycznego, aw 1975 r. Została skazana przez Najwyższy Sąd w Allahabadzie za korupcję wyborczą i zabroniona w kolejnych wyborach przez sześć lat. Zamiast zrezygnować zgodnie z oczekiwaniami, odpowiedziała, ogłaszając stan wyjątkowy 25 czerwca, w którym wolności obywatelskie zostały zawieszone, prasa została ostro ocenzurowana, a większość jej opozycji zatrzymano bez procesu. Przez to, co nazwano „panowaniem terroru”, tysiące dysydentów zostało uwięzionych bez odpowiedniego procesu.

Przewidując, że jej poprzednia popularność zapewni jej ponowny wybór, Gandhi w końcu złagodziła ograniczenia awaryjne i wezwała do następnych wyborów powszechnych w marcu 1977 r. Jednak pod wpływem ich ograniczonych swobód ludzie w przeważającej mierze głosowali za przyjęciem partii Janata i Morarji Desai przyjął rola premiera.

W ciągu następnych kilku lat demokracja została przywrócona, ale partia Janata odniosła niewielki sukces w rozwiązaniu poważnego kryzysu ubóstwa w kraju. W 1980 roku Gandhi prowadziła kampanię pod nową partią „Kongres (I)” i została wybrana na swoją czwartą kadencję na stanowisko premiera.

Indira Gandhi: Zabójstwo

W 1984 r. Świętą Złotą Świątynię w Amritsar w Pendżabie przejęli ekstremiści sikhijscy poszukujący autonomicznego państwa. W odpowiedzi Gandhi wysłał wojska indyjskie, aby odzyskały świątynię siłą. W czasie ostrzału z broni palnej setki Sikhów zginęło, rozpalając powstanie w społeczności Sikhów.

31 października 1984 r. Indira Gandhi została zamordowana przed jej domem przez dwóch zaufanych ochroniarzy, szukających zemsty za wydarzenia w świątyni.