Illinois osiąga pełną państwowość tego dnia. Chociaż Illinois stanowiło wyjątkowe wyzwanie dla imigrantów, którzy nie byli przyzwyczajeni do gleby i roślinności tego obszaru, stało się tętniącym życiem i gęsto zaludnionym stanem.

Dziwne, ale piękne ziemie preriowe na wschód od Missisipi i na północ od jeziora Michigan stanowiły trudne wyzwanie dla fali imigrantów przemieszczających się na zachód. Przyzwyczajeni do gęsto zalesionych krain stanów takich jak Kentucky i Tennessee, pierwsi imigranci do Illinois nie wiedzieli, co sądzić o rozległych bezkresnych odcinkach prerii. Większość pionierów uważała, że ​​żyzność gleby ujawniała się przez obfitość roślinności, którą wspierała, więc przyjęli, że brak drzew na prerii sygnalizuje gorsze pola uprawne. Te odważne dusze, które próbowały uprawiać prerię, odkryły, że ich wątłe pługi nie nadawały się do przecięcia darni preriowej gęsto związanej głębokimi korzeniami. W „wieku drewna” rolnicy również czuli się bezradni bez łatwego dostępu do drzew, których potrzebowali do swoich narzędzi, domów, mebli, ogrodzeń i paliwa. Z tych wszystkich powodów większość wczesnych osadników z Illinois pozostała w południowej części stanu, gdzie budowali domy i farmy w pobliżu drzew rosnących wzdłuż wielu potoków i dna rzek.

Wyzwanie prerii spowolniło emigrację do regionu; kiedy Illinois otrzymało państwowość w 1818 roku, populacja wynosiła tylko około 35 000, a większość prerii była nadal w dużej mierze nierozstrzygnięta. Stopniowo jednak kilku twardych rolników z Illinois podjęło trudne zadanie zaorania prerii i odkryło, że gleba była znacznie bogatsza niż się spodziewali. Rozwój ciężkich pługów preryjnych i lepszy dostęp do drewna i innych materiałów dzięki nowym szlakom transportowym zachęciły jeszcze więcej rolników do wyruszenia na rozległe północne prerie w Illinois.

Do 1840 r. Centrum ludności w Illinois zmieniło się zdecydowanie na północ, a niegdyś nieistotna wioska Chicago szybko stała się tętniącym życiem miastem. Cztery gigantyczne hrabstwa prerii w północnym Illinois, które były ostatnimi osadnikami, szczyciły się gęstością zaludnienia wynoszącą 18 osób na milę kwadratową. Coraz częściej uznawana za jeden z najbardziej żyznych obszarów rolniczych w kraju, ogromna pustka prerii Illinois była chętnie podbijana zarówno przez pionierów, jak i pługi.