Dwóch rolników spacerujących w pobliżu kamieniołomu pod Edynburgiem w Szkocji znajduje dwa małe, martwe ciała unoszące się w wodzie, związane razem. Chociaż ciała były tak podmokłe, że władze ledwo mogły potwierdzić, że są ludźmi, Sydney Smith, pierwsza w tym wieku „Quincy”, była w stanie użyć kryminalistyki, aby pomóc rozwiązać przestępstwo.

Smith był na początku swojej 40-letniej kariery i pracował jako asystent profesora Harveya Littlejohna na Edinburgh University. Pierwszą rzeczą, jaką zauważył w ciele, była obecność adipocere, białego i twardego rodzaju tłuszczu. Poziom adipocere w ciałach, który tworzy się w ludzkim ciele przez miesiące po wystawieniu na działanie wody, doprowadził Smitha do przekonania, że ​​przebywali w kamieniołomie między 18 a 24 miesiącami.

Adipocere zachował żołądki ciał, a Smith zobaczył, że dzieci jadły groszek, jęczmień, ziemniaki i pory na około godzinę przed śmiercią. Biorąc pod uwagę sezonowość warzyw, Smith doszedł do wniosku, że dzieci zmarły pod koniec 1911 roku. Co najważniejsze, Smith znalazł informację, że jedna z dziecięcych koszul pochodzi z domu dla biednych Dysart.

Dzięki tym informacjom funkcjonariusze organów ścigania szybko znaleźli zabójcę. Patrick Higgins, wdowiec i pijany, umieścił swoich dwóch chłopców w domu dla biednych Dysart w 1910 roku. Kiedy nie uiścił drobnych opłat, Higgins został uwięziony. Ostatecznie wyprowadził młodych chłopców z domu dla ubogich, ale nie widziano ich od listopada 1911 roku.

Higgins został aresztowany i złożył tymczasowe szaleństwo podczas procesu we wrześniu 1913 r. Jury odrzuciło jego obronę, a 2 października 1913 r. Został powieszony.

Sydney Smith stała się pionierem medycyny sądowej.