Ta nowa metoda blokowania poruszających się pociągów w odległych lokalizacjach o niskim poziomie egzekwowania prawa wkrótce stała się popularna na amerykańskim Zachodzie, gdzie niedawno zbudowane transkontynentalne i regionalne koleje stały się atrakcyjnym celem. W czasach boomu gospodarki zachodniej pociągi często nosiły duże zapasy gotówki i cennych minerałów. Słabo zaludniony krajobraz zapewniał bandytom liczne izolowane obszary idealne do zatrzymywania pociągów, a także mnóstwo miejsc, w których można ukryć się przed prawem. Niektóre gangi, takie jak Dzika wiązka Butcha Cassidy'ego, uznały okradanie pociągów za tak łatwe i intratne, że przez pewien czas stały się ich kryminalną specjalnością. Właściciele kolei w końcu stali się mądrzy i walczyli, chroniąc kosztowności swoich pociągów dużymi sejfami, uzbrojonymi strażnikami, a nawet specjalnie wzmocnionymi wagonami. W rezultacie pod koniec XIX wieku rabowanie pociągów stało się coraz trudniejszą i niebezpieczniejszą pracą.

Jeśli chodzi o gang Reno, który składał się z czterech braci Reno i ich wspólników, ich rządy dobiegły końca w 1868 r., Kiedy wszyscy zostali ostatecznie schwytani po popełnieniu serii napadów na pociąg i innych przestępstw kryminalnych. W grudniu tego roku motłoch zaatakował więzienie w Indianie, gdzie przetrzymywani byli bandyci, i wymierzył sprawiedliwość, powieszając braci Franka, Symeona i Williama Reno (ich brat John został złapany wcześniej i już odsiadywał wyrok w innym więzieniu) oraz członek gangu Charlie Anderson.