Pierwsze Zgromadzenie Ogólne Narodów Zjednoczonych, zrzeszające 51 narodów, zbiera się w Westminster Central Hall w Londynie w Anglii. Tydzień później Rada Bezpieczeństwa ONZ spotkała się po raz pierwszy i ustanowiła swój regulamin wewnętrzny. Następnie 24 stycznia Zgromadzenie Ogólne przyjęło swoją pierwszą rezolucję, środek wzywający do pokojowego wykorzystania energii atomowej i eliminacji broni atomowej i innej broni masowego rażenia.

W 1944 r. Podczas konferencji Dumbarton Oaks w Waszyngtonie delegaci alianccy położyli podwaliny pod międzynarodową organizację powojenną w celu utrzymania pokoju i bezpieczeństwa w powojennym świecie. Organizacja miała mieć znacznie większą władzę nad swoimi członkami niż nieistniejąca Liga Narodów, której nie udało się zapobiec wybuchowi II wojny światowej. W kwietniu 1945 r., Z okazji świętowania zwycięstwa w Europie, delegaci z 51 krajów zebrali się w San Francisco, aby sporządzić Kartę Narodów Zjednoczonych. 26 czerwca dokument został podpisany przez delegatów, a 24 października został formalnie ratyfikowany przez pięciu stałych członków Rady Bezpieczeństwa i większość innych sygnatariuszy.