Tego dnia w 1935 r. Prezydent Franklin D. Roosevelt podpisuje zarządzenie wykonawcze ustanawiające Works Progress Administration (WPA). WPA była tylko jednym z wielu programów pomocy na wielką depresję stworzonych pod auspicjami Ustawy o środkach na wypadek sytuacji kryzysowych, którą Roosevelt podpisał przed miesiącem. WPA, Public Works Administration (PWA) i inne federalne programy pomocy zmuszają bezrobotnych Amerykanów do pracy w zamian za tymczasową pomoc finansową. Spośród 10 milionów bezrobotnych mężczyzn w Stanach Zjednoczonych w 1935 r. Tylko 3 miliony otrzymały pomoc w pracy WPA.
Chociaż FDR wierzył w elementarne zasady sprawiedliwości i uczciwości, wyraził także pogardę dla zapewnienia dobrobytu pracownikom zdolnym w inny sposób. W zamian za pomoc pieniężną pracownicy WPA budowali autostrady, szkoły, szpitale, lotniska i place zabaw. Odnowili teatry, takie jak Dock Street Theatre w Charleston, S.C. i zbudowali schronisko narciarskie w Oregon's Mt. Kaptur. WPA przywróciło także aktorów, pisarzy i innych specjalistów od twórczości, sponsorując fundusze federalne, projekty artystyczne, takie jak malowidła ścienne na budynkach publicznych i publikacje literackie. FDR chronił prywatne przedsiębiorstwo przed konkurencją z projektami WPA poprzez włączenie do ustawy przepisu, który nakładał kontrolę płac i cen na produkty lub usługi finansowane ze środków federalnych.
Przeciwnicy Nowego Ładu w Kongresie stopniowo zmniejszali środki WPA w latach poprzedzających II wojnę światową. W 1940 r. Gospodarka zaczęła ożywać z gwałtownym wzrostem produkcji przemysłu obronnego, aw 1943 r. Kongres zawiesił wiele programów na mocy ustawy o ERA, w tym WPA.
