Tego dnia w 1933 r. Prezydent Franklin D. Roosevelt ustanawia Civilian Conservation Corps (CCC), innowacyjną organizację finansowaną ze środków federalnych, która zmusza tysiące Amerykanów do pracy podczas Wielkiego Kryzysu przy projektach z korzyściami dla środowiska.
W 1932 r. FDR przejęła ster polityczny Ameryki podczas najgorszego kryzysu gospodarczego w kraju, ogłaszając, że „rząd godny swojej nazwy musi odpowiednio zareagować” na cierpienie bezrobotnych. Wdrożył CCC nieco ponad miesiąc w trakcie swojej prezydentury w ramach planu „Nowego Ładu” administracji dla postępu społecznego i gospodarczego. CCC odzwierciedla głębokie zaangażowanie FDR w ochronę środowiska. Woskował poetycko, lobbując za jego przejściem, oświadczając, że „lasy są płucami naszej ziemi, oczyszczają nasze powietrze i dają świeżą siłę naszemu ludowi”.
CCC, znana również jako „Roosevelt's Tree Army”, była otwarta dla bezrobotnych, niezamężnych męskich obywateli USA w wieku od 18 do 26 lat. Wszyscy rekrutowie musieli być zdrowi i oczekiwano, że wykonają ciężką pracę fizyczną. Czarni zostali umieszczeni w de facto segregowanych obozach, chociaż administratorzy zaprzeczali praktyce dyskryminacji.Rekrutacja do programu trwała co najmniej 6 miesięcy; wielu ponownie zapisało się po pierwszej kadencji. Uczestnicy otrzymywali wynagrodzenie w wysokości 30 USD miesięcznie i często otrzymywali dodatkowe wykształcenie podstawowe i zawodowe podczas służby. Pod kierownictwem Departamentu Spraw Wewnętrznych i Rolnictwa pracownicy CCC walczyli z pożarami lasów, sadzili drzewa, oczyszczali i utrzymywali drogi dojazdowe, ponownie zasiali pastwiska i wdrożyli środki kontroli erozji gleby. Zbudowali schroniska dla dzikich zwierząt, obiekty hodowli ryb, zbiorniki do przechowywania wody i schroniska dla zwierząt. Aby zachęcić obywateli do wyjścia i korzystania z naturalnych zasobów Ameryki, FDR upoważniło CCC do budowy mostów i obiektów na kempingach. W latach 1933–1942 CCC zatrudniało ponad 3 miliony mężczyzn.
Z wielu zasad Roosevelta dotyczących Nowego Ładu, CCC jest przez wielu uważana za jedną z najbardziej trwałych i odnoszących sukcesy. Dostarczył modelu dla przyszłych stanowych i federalnych programów ochrony. W 1942 r. Kongres przerwał przeznaczanie środków na CCC, przeznaczając desperacko potrzebne środki na wysiłki na rzecz wygrania II wojny światowej.