Eliza Johnson (1810–76) była pierwszą amerykańską damą (1865–1869) i żoną Andrew Johnsona, 17. prezydenta Stanów Zjednoczonych. Chociaż wspierała karierę polityczną męża, unikała związanej z tym publicznej roli i nawet nie pojechała do Waszyngtonu z domu w Tennessee, dopóki jej mąż nie był w Kongresie przez prawie 20 lat. Coraz słabsze zdrowie doprowadziło ją do poważnego ograniczenia jej publicznych wystąpień, podczas gdy jej mąż przebywał w Białym Domu, chociaż pozostała jego niezachwianym zwolennikiem podczas całej jego kontrowersyjnej i skalistej prezydentury.
Urodzona 4 października 1810 r. W Leesburg w Tennessee Eliza McCardle została wychowana w biedzie. Jej ojciec, John McCardle, był szewcem i karczmarzem butów. Po jego śmierci w 1826 r. Jego wdowa, Sarah Phillips, zarabiała pieniądze jako tkacz, a Eliza przyczyniła się do tego, tworząc kołdry i sandały. Pomimo skromnych początków Eliza otrzymała przyzwoite wykształcenie w Rhea Academy w Greeneville w Tennessee, gdzie była narażona na szereg przedmiotów, w tym gramatykę, arytmetykę, historię i filozofię.
Według lokalnych anegdot, kiedy 17-letni Andrew Johnson przybył do Greenville w 1826 r. Ze swoją matką i ojczymem, Eliza powiedziała: „Tam idzie mój panie!” Johnson, początkujący krawiec, nie był w stanie znaleźć pracy w mieście, ale romantyczne iskry z jego przyszłą żoną rozpaliły się, zanim krótko przeniósł się do Rutledge. Po powrocie do Greenville wiosną 1827 r. Ich związek uległ przyspieszeniu. Pobrali się 17 maja 1827 r. W Warrenton przez ministra Mordecai Lincolna, kuzyna ojca Abrahama Lincolna. W wieku 16 lat i około dwóch tygodni Eliza wyszła za mąż w najwcześniejszym wieku ze wszystkich pierwszych kobiet.
Johnson pochodził z podobnie zubożałego środowiska jak Eliza, choć miał jeszcze mniej możliwości edukacyjnych. Według wczesnych relacji o ich związku, Eliza nauczyła męża, jak czytać; wydaje się to nieprawdziwe, ponieważ dowody wskazują, że Johnson nauczył się już podstaw jako dziecko w Karolinie Północnej, ale Eliza z pewnością pomogła mu udoskonalić umiejętności czytania, pisania i komunikacji ustnej. Po ich ślubie zmusiła go do wstąpienia do Stowarzyszenia Debatującego w Greeneville College, co dało mu pewność rozpoczęcia kariery politycznej na początku lat 30. XIX wieku.
Wybrany senatorem USA w 1857 roku, Johnson pozostał lojalny wobec Unii, podczas gdy jego ojczyzna w stanie Tennessee znalazła się pod kontrolą Konfederacji. Stanowiło to niebezpieczną sytuację dla Elizy i innych zwolenników Unii podczas wojny domowej. W kwietniu 1862 roku dano jej 36 godzin na opuszczenie domu w Greenville. Po tym, jak początkowo utrzymywała, że jej zdrowie jest zbyt kruche, wyjechała we wrześniu, aby zamieszkać z córką. Kiedy rodzina próbowała podróżować pociągiem, zostali zatrzymani na dwa dni w Murfreesboro, zmuszając Elizę do proszenia nieznajomych o jedzenie i schronienie, zanim ostatecznie znaleźli schronienie w Nashville.
Zwolniona z powodu gruźlicy, która zabiłaby jej życie, Eliza przeszła większość obowiązków publicznych i domowych jako pierwsza dama na swoją najstarszą córkę, Martę. Była jednak bardziej aktywna niż raporty o jej smutnym siedzeniu i sugerowaniu dziewiarstwa. Według Julii Grant, jej następczyni jako pierwszej damy, Eliza zwykle znajdowała sposób, by pojawić się na oficjalnych funkcjach Białego Domu. Była także ważnym doradcą męża, pilnie czytając gazety, trzymając rękę na pulsie bieżących spraw.
Dostęp do setek godzin historycznych filmów, bez reklam, dzięki HISTORY Vault. Rozpocznij bezpłatny okres próbny już dziś.
