23 maja 1960 r. Premier Izraela David Ben-Gurion ogłasza światu, że nazistowski zbrodniarz wojenny Adolf Eichmann został schwytany i stanie przed sądem w Izraelu. Eichmann, nazistowski oficer SS, który zorganizował „ostateczne rozwiązanie kwestii żydowskiej” Adolfa Hitlera, został schwytany przez izraelskich agentów w Argentynie 11 maja i przemycony do Izraela dziewięć dni później.
Eichmann urodził się w Solingen w Niemczech w 1906 r. W listopadzie 1932 r. Przyłączył się do elitarnej organizacji nazistowskiej SS (Schutzstaffel), której członkowie przyszli do szerokich obowiązków w nazistowskich Niemczech, w tym do działań policyjnych, wywiadowczych i egzekwowania anty-Adolfa Hitlera Polityki semickie. Eichmann stale wzrastał w hierarchii SS, a wraz z niemiecką aneksją Austrii w 1938 r. Został wysłany do Wiednia z misją pozbycia się miasta Żydów. Założył sprawne żydowskie centrum deportacji, aw 1939 r. Został wysłany do Pragi z podobną misją. W tym roku Eichmann został powołany do sekcji żydowskiej centralnego biura bezpieczeństwa SS w Berlinie.
W styczniu 1942 r. Eichmann spotkał się z najważniejszymi nazistowskimi urzędnikami na konferencji Wannsee pod Berlinem w celu zaplanowania „ostatecznego rozwiązania kwestii żydowskiej”, jak to ujął przywódca nazistowski Hermann Goring. Naziści postanowili eksterminować europejską populację żydowską. Eichmann został powołany do koordynowania identyfikacji, montażu i transportu milionów Żydów z okupowanej Europy do nazistowskich obozów śmierci, gdzie Żydów zgazowano lub pracowano na śmierć. Wypełnił ten obowiązek z przerażającą skutecznością, a od trzech do czterech milionów Żydów zginęło w obozach zagłady przed końcem II wojny światowej. Blisko 2 miliony zostało straconych w innym miejscu.
Po wojnie Eichmann został schwytany przez wojska USA, ale uciekł z obozu jenieckiego w 1946 r., Zanim stanął przed Międzynarodowym Trybunałem ds. Zbrodni Wojennych w Norymberdze. Eichmann podróżował pod przybraną tożsamością między Europą a Bliskim Wschodem, aw 1950 r. Przybył do Argentyny, która utrzymywała luźną politykę imigracyjną i była bezpieczną przystanią dla wielu zbrodniarzy nazistowskich. W 1957 r. Niemiecki prokurator potajemnie poinformował Izrael, że Eichmann mieszka w Argentynie. Agenci z izraelskiego wywiadu, Mosad, zostali wysłani do Argentyny, a na początku 1960 r. Ostatecznie zlokalizowali Eichmanna. Mieszkał w sekcji San Fernando w Buenos Aires, pod imieniem Ricardo Klement.
W maju 1960 r. Argentyna świętowała 150. rocznicę rewolucji przeciwko Hiszpanii, a wielu turystów podróżowało do Argentyny z zagranicy, aby wziąć udział w uroczystościach. Mossad wykorzystał okazję, aby przemycić więcej agentów do kraju. Izrael, wiedząc, że Argentyna nigdy nie wyda Eichmanna na proces, postanowił go uprowadzić i nielegalnie zabrać do Izraela. 11 maja agenci Mosadu zeszli na Garibaldi Street w San Fernando i zabrali Eichmanna, gdy szedł z autobusu do domu. Jego rodzina dzwoniła do lokalnych szpitali, ale nie do policji, a Argentyna nie wiedziała nic o operacji. 20 maja odurzony z Argentyny Eichmann został wywieziony z Argentyny w przebraniu izraelskiego pracownika linii lotniczych, który doznał urazu głowy w wyniku wypadku. Trzy dni później premier Ben-Gurion ogłosił, że Eichmann był w izraelskiej areszcie.
Argentyna zażądała powrotu Eichmanna, ale Izrael argumentował, że jego status międzynarodowego zbrodniarza wojennego dał mu prawo do przeprowadzenia procesu. 11 kwietnia 1961 r. Proces Eichmanna rozpoczął się w Jerozolimie. Był to pierwszy proces, który był transmitowany w telewizji. Eichmann stanął wobec 15 zarzutów, w tym zbrodni przeciwko ludzkości, zbrodni przeciwko ludności żydowskiej i zbrodni wojennych. Twierdził, że tylko wykonuje rozkazy, ale sędziowie nie zgodzili się, uznając go winnym pod każdym względem 15 grudnia i skazując go na śmierć. 31 maja 1962 r. Został powieszony w pobliżu Tel Awiwu. Jego ciało zostało następnie poddane kremacji, a jego prochy wyrzucone do morza.
