31 października 1950 r. 21-letni Earl Lloyd zostaje pierwszym Afroamerykaninem, który zagrał w meczu NBA, kiedy bierze udział w meczu otwierającym sezon w Washington Capitols.
Lloyd dorastał w Jim Crow Virginia i pojechał do stanu Wirginia Zachodnia, gdzie był gwiazdą szkolnej drużyny koszykówki. Nie wiedział, że został powołany przez NBA, dopóki nie spotkał przyjaciela na kampusie, który powiedział mu, że słyszała plotki, że przeprowadzi się do Waszyngtonu. Okazało się, że Capitols wybrali go w dziewiątej rundzie projektu. Dwóch innych czarnych graczy dołączyło do NBA w tym sezonie. Celtics zredagowali Chucka Coopera w drugiej rundzie, a New York Knicks dostali Nat „Sweetwater” Clifton z Harlem Globetrotters, ale Knicks i Celtowie zaczęli swoje sezony dopiero w listopadzie. W rezultacie Lloyd stał się przypadkowym pionierem: pierwszym czarnym graczem, który zadebiutował w NBA.
Przyłączenie się do białej drużyny było przerażające, przypomniał sobie Lloyd, ale większość jego kolegów z drużyny, którzy grali w zintegrowanych drużynach college'owych, natychmiast go powitała. Jednak niektórzy fani byli mniej mili. Kiedy spiker czytał skład Capitols pierwszej nocy sezonu, biały mężczyzna w pierwszym rzędzie zapytał: „Myślisz, że ten gówno może grać w koszykówkę?” Matka Lloyda, która siedziała tuż za nim mężczyzna pochylił się do przodu i powiedział mu, żeby się nie martwił: „N *****” - powiedziała - „może grać”.
Po siedmiu meczach z Kapitolami Lloyd został powołany do wojska i wysłany na dwa lata do Korei. Kiedy wrócił do Stanów Zjednoczonych, Kapitolowie stracili interes, więc poszedł grać w National Syracuse Nationals (który później został Philadelphia 76ers). Swoją dziewięciosezonową karierę zakończył w Detroit. Po wycofaniu się z gry pozostał w Motor City, służąc jako zwiadowca, a następnie jako asystent trenera tłoków. W 1970 roku został pierwszym etatowym czarnym trenerem w lidze. Przez rok trenował zespół z Detroit, a następnie podjął pracę w mieście, w komisariacie policji i jako administrator szkoły. Został wprowadzony do Basketball Hall of Fame w 2019 roku.
