Zawartość
Denisovans to wymarły gatunek hominida i bliski krewny współczesnych ludzi. Są ostatnim dodatkiem do naukowców zajmujących się ludzkim drzewem genealogicznym, którzy po raz pierwszy zidentyfikowali szczątki Denisovana z jaskini na Syberii w 2019 r. Podczas ostatniej epoki lodowcowej Denisowianie mogli sięgać od Syberii po Azję Południowo-Wschodnią. Dowody DNA sugerują, że Denisovans są spokrewnieni zarówno z neandertalczykami, jak i współczesnymi ludźmi, i mogli się z nimi mieszać.
Denisovanie mają wspólnego przodka zarówno ze współczesnymi ludźmi, jak i neandertalczykami. Ten wspólny przodek, zwany Homo heidelbergensis, najprawdopodobniej mieszkał w Afryce.
Między 300 000 a 400 000 lat temu jedna grupa Homo heidelbergensis opuścił Afrykę. Rozszerzyli się na Eurazję, a następnie podzielili: ci, którzy przenieśli się na zachód do Europy, ewoluowali w neandertalczyków. Ci, którzy przenieśli się na wschód do Azji, stali się Denisowianami.
Ludzcy przodkowie, którzy pozostali w Afryce, ewoluowali do naszego własnego gatunku ”Homo sapiens. Współcześni ludzie i Denisovanie prawdopodobnie spotkali się po raz pierwszy w Eurazji około 40 000 do 60 000 lat temu Homo sapiens rozpoczęli własną migrację z Afryki.
Odkrycie Denisovana
Denisovanie to stosunkowo niedawne odkrycie: w 2019 r. Rosyjscy paleoantropolodzy badający jaskinię Denisova na Syberii zlokalizowaną w górach Ałtaj wzdłuż południowej granicy Rosji z Chinami i Mongolią odkryli niewielki fragment kości palca wielkości grochu.
Ustalili, że skamieniała kość pinkie należała do młodej dziewczyny w wieku od około pięciu do siedmiu lat, kiedy zmarła około 40 000 lat temu. Zimna pogoda w jaskini syberyjskiej pomogła zachować starożytne DNA.
W 2019 r. Grupa naukowców pod przewodnictwem Svante Paabo z Maxa Plancka w Niemczech wyodrębniła DNA z małego fragmentu kości.
Naukowcy zsekwencjonowali genom dziewczyny i porównali go z genomami współczesnych ludzi i dwóch innych gatunków homininów neandertalczyków, o których wiadomo, że żyją w tym czasie w Eurazji. Badania wykazały, że dziewczynka była genetycznie podobna zarówno do neandertalczyków, jak i do Homo sapiens, ale na tyle wyraźny, że można go uznać za nowy gatunek człowieka.
Badacze nazwali archaicznych ludzi Denisovanami od jaskini na Syberii, gdzie odkryto skamieliny. Odtąd naukowcy odkryli skamieniałe zęby trzech innych denisowskich osobników z wnętrza jaskini Denisova.
Denisovan DNA
Ponieważ znaleziono bardzo niewiele skamielin Denisovana, większość tego, co wiemy o wymarłych ludziach, pochodzi z ich DNA.
Nie jest jasne, kiedy dokładnie Denisovans ewoluował ani kiedy wyginęły, ale dowody DNA sugerują, że żyli w Azji co najmniej 80 000 lat temu. Mogą mieć ciemną skórę, ciemne włosy i ciemne oczy. Wydaje się, że genom Denisovana ma niską różnorodność genetyczną, co oznacza, że ich populacja mogła nigdy nie być bardzo duża.
Naukowcy uważają, że współcześni przodkowie ludzcy mogli mieszać się z Denisovanami. DNA Denisovana można znaleźć w ludzkim genomie.
Melanezyjczycy
Niektóre dzisiejsze grupy wschodnioazjatyckie, w szczególności melanezyjczycy, mogły odziedziczyć do pięciu procent swojego materiału genetycznego od Denisovans. Melaneńczycy to wyspiarze z Pacyfiku pochodzący z regionu obejmującego Papuę Nową Gwineę i Fidżi.
Naukowcy twierdzą, że Denisowanie mieszkający w Azji Wschodniej mogli mieszać się z przodkami dzisiejszych Melaneńczyków, zanim ci ludzie przekroczyli Ocean Spokojny, aby dotrzeć do Papui Nowej Gwinei około 45 000 lat temu.
Tybetańczycy i Chińczycy Han mają również ślady DNA Denisovana w swoich genomach. W 2019 r. Naukowcy odkryli, że etniczni Szerpowie prawdopodobnie odziedziczyli po Denisovansie wariant genu „super sportowca”, który pomaga im oddychać swobodnie na dużych wysokościach.
Źródła
Dlaczego jestem Denisovan ?, National Geographic.
Historia genetyczna archaicznej grupy homininów z jaskini Denisova na Syberii, przyroda.
Tybetańczycy odziedziczyli gen wysokościowy od starożytnego człowieka, Science Magazine.
