Trzy miesiące po zatwierdzeniu nowej francuskiej konstytucji Charles de Gaulle zostaje pierwszym prezydentem Piątej Republiki zdecydowaną większością głosów francuskich wyborców. W czerwcu ubiegłego roku francuski bohater II wojny światowej został powołany na emeryturę, aby przewodzić krajowi, gdy bunt wojskowy i cywilny w Algierii zagroził stabilności Francji.

De Gaulle, weteran I wojny światowej, bezskutecznie zwrócił się do swojego kraju o modernizację sił zbrojnych w latach poprzedzających wybuch II wojny światowej. Po tym, jak francuski premier Henri Pétain podpisał zawieszenie broni z nazistowskimi Niemcami w czerwcu 1940 r., De Gaulle uciekł do Londynu, gdzie zorganizował siły francuskie i zjednoczył francuskie kolonie na rzecz sprzymierzonych. Jego siły walczyły z powodzeniem w Afryce Północnej, aw czerwcu 1944 r. Został mianowany szefem francuskiego rządu na uchodźstwie.

26 sierpnia, po inwazji aliantów na Francję, de Gaulle wkroczył triumfalnie do Paryża. W listopadzie został jednogłośnie wybrany tymczasowym prezydentem Francji. Zrezygnował jednak dwa lata później, twierdząc, że brakuje mu wystarczającej władzy rządzącej. W 1947 r. Założył nową partię polityczną, która odniosła jedynie umiarkowany sukces wyborczy, aw 1953 r. Opuścił politykę.

Jednak w 1958 r. Bunt francuskich kolonistów w Algierii doprowadził do poważnego kryzysu politycznego we Francji, a de Gaulle zgodził się kierować nowym rządem nadzwyczajnym. Uważany za jedynego przywódcę o wystarczającej sile i rangi, by poradzić sobie z niebezpieczną sytuacją, stał się wirtualnym dyktatorem Francji, z mocą rządzenia dekretem przez sześć miesięcy. Nowa konstytucja jego projektu została zatwierdzona w referendum krajowym we wrześniu, a 21 grudnia został wybrany prezydentem Piątej Republiki.

W ciągu następnej dekady prezydent de Gaulle przyznał Algierii niepodległość i próbował przywrócić Francję do jej dawnej pozycji międzynarodowej, wycofując się z dominującego w USA sojuszu NATO i promując rozwój francuskiej broni atomowej. Demonstracje studenckie i strajki robotnicze w 1968 r. Osłabiły jego powszechne poparcie, aw 1969 r. Jego propozycje reformy konstytucyjnej zostały odrzucone w głosowaniu krajowym. 28 kwietnia 1969 roku Charles de Gaulle w wieku 79 lat przeszedł na emeryturę na stałe. Zmarł w następnym roku.