Carole King rozpoczęła karierę muzyczną jako młoda nowożeńca i absolwentka college'u, pracując na zmiany od 9 do 5 wraz ze swoim ówczesnym mężem, Gerry Goffinem, w fabryce piosenek Dona Kirshnera, Aldon Music. To tam, pracując w kabinie z pianinem, pięciolinią i magnetofonem, napisała wspólnie swój pierwszy przebój (Shirelles „Will You Love Me Tomorrow”, 1960), swoje drugie i trzecie przeboje (Drifters „Some Kind Of Wonderful” i „Take Good Care Of My Baby” Bobby'ego Vee, oba w 1961 r., Jej 14 i 17 przeboje („One Fine Day” Chiffons), 1963 r., I Hermitsa Hermana „Something Tells Me I” I'm Into Something Good ”, 1964) i tak dalej. Jednak dopiero 10 lat po przełomie w pisaniu piosenek Carole King w końcu spełniła swoje marzenie o tym, by mieć własną przebój jako piosenkarka i autorka tekstów. 19 czerwca 1971 r. Zdobyła swój pierwszy singiel nr 1 jako wykonawca obustronnym hitem „To jest za późno / I Feel The Earth Move”.
Przebojowy singiel Kinga pochodzi z jednego z najlepszych i najpopularniejszych albumów epoki piosenkarza i autora piosenek, w którym Carole King pomógł wprowadzić. Gobelin był kamieniem milowym nie tylko dla Carole King, ale ogólnie dla kobiet rock and roll. Jak ujął to krytyk Robert Christgau: „King zrobił kobiecemu głosowi to, co niezliczeni kompozytorzy i piosenkarze osiągnęli dla mężczyzny wiele lat temu: wyzwolił go z technicznego wystroju. Nalega, by ją usłyszano taką, jaka jest… ze wszystkimi pęknięciami i niedoskonałościami, które implikują. ”Na piętach GobelinSukces, wschodzące solistki, takie jak Carly Simon i Rickie Lee Jones, znalazły łatwiejszą drogę do popularności, a wspaniała Joni Mitchell wkroczyła w okres największego komercyjnego sukcesu.
Sukces firmy Gobelin a pierwszy singiel Carole King rozpoczął karierę jako solistka, ale spojrzenie na popowe listy przebojów z 1971 roku pokazuje, jak wielką siłę pozostała za sceną. Wśród artystów, którzy zdobyli popowe hity w tym roku, Tony Orlando i Dawn, Rod Stewart, Isaac Hayes, George Harrison i Paul McCartney nagrali piosenkę Carole King w pewnym momencie swojej kariery, a Donny Osmond i James Taylor są winni tylko ich najpopularniejsze hity z 1971 roku (odpowiednio „Go Away Little Girl” i „You Have Got A Friend”) jej talentowi do pisania piosenek.
