Król Jerzy VI został pierwszym brytyjskim monarchą, który odwiedził Stany Zjednoczone, kiedy wraz z żoną Elżbietą przekroczyli granicę kanadyjsko-amerykańską do wodospadu Niagara w stanie Nowy Jork. Para królewska następnie udała się do Nowego Jorku i Waszyngtonu, gdzie wezwała do większej roli USA w rozwiązaniu kryzysu w Europie. 12 czerwca wrócili do Kanady, gdzie wyruszyli w podróż do domu.

George, który studiował w Dartmouth Naval College i służył w I wojnie światowej, wstąpił na tron ​​po tym, jak jego starszy brat, król Edward VIII, abdykował 11 grudnia 1936 roku. Edward, który był pierwszym angielskim monarchą, który dobrowolnie zrzekł się angielskiego tronu, zgodził się zrezygnować z tytułu w obliczu powszechnej krytyki jego pragnienia poślubienia Wallisa Warfielda Simpsona, amerykańskiego rozwodu.

Podczas II wojny światowej król George pracował nad utrzymaniem brytyjskiego morale, odwiedzając zbombardowane obszary i zwiedzając strefy wojenne. George i Elizabeth również pozostali w zniszczonym bombą pałacu Buckingham podczas wojny, unikając względnego bezpieczeństwa wsi, a George wykonał serię ważnych, podnoszących morale audycji radiowych, dla których pokonał przeszkodę w mowie.

Po wojnie rodzina królewska odwiedziła Republikę Południowej Afryki, ale planowana podróż po Australii i Nowej Zelandii musiała zostać odłożona na czas nieokreślony, kiedy król zachorował w 1949 r. Mimo choroby nadal pełnił obowiązki państwowe do śmierci w 1952 r. następcą po nim była jego pierworodna córka, koronowana na królową Elżbietę II w czerwcu 1953 r.