Wojna Bankowa to nazwa kampanii rozpoczętej przez prezydenta Andrew Jacksona w 1833 roku w celu zniszczenia Drugiego Banku Stanów Zjednoczonych, po tym, jak jego reelekcja przekonała go, że jego sprzeciw wobec banku zdobył poparcie narodowe. Drugi bank powstał w 1816 r., Jako następca pierwszego banku Stanów Zjednoczonych, którego statut wygasł w 1811 r.
W 1832 r. Jackson zawetował ustawę wzywającą do wczesnego odnowienia karty Drugiego Banku, ale odnowienie było nadal możliwe, gdy karta wygasła w 1836 r .; aby temu zapobiec, postanowił zmniejszyć siłę ekonomiczną banku. Działając wbrew radom komitetów kongresowych i sprzeciwie kilku członków gabinetu, i po zastąpieniu dwóch opornych sekretarzy skarbu bardziej podatnym na mianowanie (Roger Taney), Jackson ogłosił, że z dniem 1 października 1833 r. Fundusze federalne nie będą dłużej być zdeponowane w Banku Stanów Zjednoczonych. Zamiast tego zaczął umieszczać je w różnych bankach państwowych; do końca 1833 r. wybrano dwadzieścia trzy „banki zwierząt” (jak je powszechnie znano).
Prezes banku, Nicholas Biddle, antycypując działania Jacksona, rozpoczął kontrwywiad w sierpniu 1833 r .; zaczął przedstawiać banknoty państwowe do wykupu, zaciągać pożyczki i ogólnie zaciągać kredyty. Pomyślał, że kryzys finansowy dramatycznie zwiększyłby potrzebę banku centralnego, zapewniającego wsparcie dla odnowienia czarteru w 1836 r. Wydaje się, że kampania Biddlego miała mniejszy wpływ, niż wierzyli wówczas jego zwolennicy lub przeciwnicy, ale bank Wojna stała się przedmiotem intensywnej debaty w Kongresie, w prasie i wśród opinii publicznej. Deputacje biznesmenów zstąpiły na Waszyngton, narzekając na warunki biznesowe i dążąc do zakończenia wojny bankowej, podczas gdy rzecznicy administracji argumentowali, że zdolność Biddle do zakłócenia gospodarki tylko uwypukliła zagrożenia banku centralnego. Depozyty federalne nie zostały zwrócone do Drugiego Banku, a jego statut wygasł w 1836 roku. Prezydent Jackson wygrał Wojnę Bankową.
Towarzysz Czytelnika w historii Ameryki. Eric Foner i John A. Garraty, redaktorzy. Copyright © 1991 Houghton Mifflin Harcourt Publishing Company. Wszelkie prawa zastrzeżone.
