16 grudnia 1893 r. Philharmonic Society of New York dokonało światowej premiery czeskiego kompozytora Antonina Dvoraka IX Symfonia e-moll „Z nowego świata” w Carnegie Hall. W swojej recenzji spektaklu następnego dnia New York Times krytyk muzyczny W.J. Henderson nazwał utwór bardziej znany dziś jako New World Symphony, „Energiczne i piękne dzieło”, które „musi zająć miejsce wśród najlepszych dzieł w tej formie wykonanych od śmierci Beethovena”. W recenzji, która zawierała blisko 2000 słów, Henderson poświęcił może 90 procent swojej uwagi, by nie wychwalać wartość artystyczna i kunszt rzemieślniczy New World Symphony, ale raczej w obronie kontrowersyjnych i ostatecznie politycznych wyborów dokonanych przez kompozytora. W czasach, gdy kompozytorzy i krytycy w Stanach Zjednoczonych usiłowali zidentyfikować i wspierać wyjątkowe amerykańskie brzmienie, twórczość czeskiego imigranta Dvoraka sugerowała, że podstawę takiego brzmienia nie można znaleźć w tradycji europejskiej, ale w muzyce Afroamerykanie.
Już uznany na arenie międzynarodowej jako jeden z najlepszych żyjących kompozytorów muzyki symfonicznej, Antonin Dvorak objął stanowisko dyrektora nowego Narodowego Konserwatorium Muzycznego w Nowym Jorku w 1892 roku, kuszony przez wówczas nie do pomyślenia wysoką roczną pensję w wysokości 15 000 $ oraz podaną opłatę autorstwa dobroczyńcy Konserwatorium, Jeannette Thurber, aby pokazać Ameryce „ziemię obiecaną i królestwo nowej i niezależnej sztuki w skrócie, aby stworzyć muzykę narodową”. Ku konsternacji niektórych krytyków Dvorak znalazł inspirację do spełnienia ta misja w tradycji ludowej, którą wielu białych Amerykanów uważało za „prymitywnych”. Ale jak poinformował Dvorak New York Herald w maju 1893 r. „W melodiach murzyńskich Ameryki odkrywam wszystko, co jest potrzebne do wielkiej i szlachetnej szkoły muzycznej”.
Chociaż przez wiele lat po jego śmierci Dvorak był szyderczo nazywany „negrofilem” przez najwybitniejszego krytyka muzycznego Bostonu, Dvorak spotkał się z entuzjastycznym przyjęciem wśród krytyków i melomanów w Nowym Jorku. „Czy to jest Amerykanin?” Zapytał W.J. Henderson w podsumowaniu swojego Czasy przegląd New World Symphony. „Odpowiedź na to pytanie zależy całkowicie od postawy, którą amerykańska opinia publiczna postanawia przyjąć w odniesieniu do źródeł inspiracji dr Dvoraka”.
Kolejny wiek muzyki popularnej udowodniłby dokładność muzycznej wizji Dvoraka po raz pierwszy wyrażonej w dziele, które swoją światową premierę miało tego dnia w 1893 roku.
