Przyszły prezydent Andrew Jackson urodził się w tym zacisznym regionie między Karoliną Północną i Południową, a rodzicami irlandzkich imigrantów tego dnia w 1767 roku. Jackson był zasadniczo sierotą, ale jeden członek jego rodziny zginął podczas wojny o niepodległość, który powstał ze skromnych początków zostać sławnym żołnierzem i jednym z najbardziej wpływowych prezydentów narodu.
Jackson był 13-letnim żołnierzem, kiedy został schwytany przez Brytyjczyków podczas rewolucji amerykańskiej; jest jedynym byłym jeńcem wojennym, który kiedykolwiek został prezydentem. Po wojnie Jackson rozpoczął imponującą karierę wojskową i polityczną, w której pracował jako prawnik w Tennessee, właściciel plantacji, delegat na konwencję konstytucyjną w Tennessee, sąd najwyższy w Tennessee, senator Tennessee (dwukrotnie), zwycięski lider bitwy o Nowy Orlean podczas wojny 1812 r. i gubernator Terytorium Florydy. Został pokonany przez Johna Quincy'ego Adamsa w swojej pierwszej kampanii prezydenckiej w 1823 roku, ale odwrócił się i pokonał Adamsa cztery lata później.
Od początku istnienia kraju udział polityczny był w dużej mierze ograniczony do elitarnej klasy mężczyzn posiadających ziemię. Natomiast dziedzictwo prezydenckie Jacksona podtrzymuje się w zdaniu Jacksonian Democracy - idei, że polityka amerykańska powinna obejmować większy udział zwykłego człowieka. Przysięgł, że położy kres korupcji politycznej, zaproponował polityki federalne mające na celu ograniczenie władzy zamożnych elit i ułatwił zasiedlenie granicy amerykańskiej. Dalsze badania ujawniają jednak, że Jackson był również rasistą i pasjonatem. Południowiec trzymający niewolników, podniecenie Jacksona o przedłużenie prawa głosu dotyczyło tylko białych mężczyzn. Jego prześladowania rdzennych Amerykanów i Meksykanów, zarówno jako przywódcy wojskowego, jak i w jego polityce prezydenckiej, były niskimi punktami w historii Ameryki. Podczas gdy Jackson nienawidził nadużywania władzy, niemniej jednak opowiadał się za silną władzą wykonawczą i opowiadał się za ograniczeniem uprawnień Kongresu. W rzeczywistości Jackson był krytykowany za własne nadużycia, w tym za gorliwe stosowanie weta. Rysownicy polityczni przedstawiali Jacksona jako króla Andrzeja, aby zilustrować jego zamiłowanie do zawetowania rachunków kongresowych.
Współcześni opisali Jacksona jako kłótliwego, podatnego na przemoc fizyczną i obsesję na punkcie pojedynków w celu rozwiązywania konfliktów. (Szacunki dotyczące liczby pojedynków, w których Jackson uczestniczył, wynoszą od co najmniej 5 do około 100). W 1806 r. Jackson pojedynkował się z mężczyzną imieniem Charles Dickinson w sporze wynikającym z zakładu wyścigów konnych. Jackson otrzymał pierwszą kulę Dickinsona w pierś obok swojego serca, położył rękę na ranie, aby zatamować przepływ krwi i pozostał na tyle długo, by zabić przeciwnika. Jako prezydent, gdy próba zamachu nie powiodła się, Jackson pokonał sprawcę laską. Wszechstronna wytrzymałość Jacksona przyniosła mu przydomek Old Hickory.
Po odbyciu dwóch kolejnych kadencji jako prezydent, Jackson przeszedł na emeryturę do swojej posiadłości w Tennessee, The Hermitage, i zmarł w wieku 78 lat. Ten kolorowy i kontrowersyjny prezydent jest przedstawiony na rachunku za 20 USD i na krótko uwieczniony na rachunku za konfederacką 1000 USD.
