Tego dnia w 1842 r. Walczący prawnik Abraham Lincoln poślubia Mary Anne Todd, pochodzącą z Kentucky, w domu swojej siostry w Springfield w stanie Illinois.
Mary Todd, która nazywała się Molly, była dzieckiem zamożnych rodziców i otrzymała wykształcenie w prestiżowych szkołach dla dziewcząt, w których wyróżniała się kulturoznawstwem i sztuką. Jej ojciec utrzymywał kontakty towarzyskie z wpływami politycznymi, w wyniku czego bardzo zainteresowała się polityką. Molly poznała Lincolna w 1840 roku, kiedy miała 21 lat, a on miał 31 lat. Zakochała się w wysokim, zwinnym i życzliwym Lincolnie i pomimo sprzeciwu rodziny wobec jego ubóstwa i braku perspektyw politycznych zaakceptowała jego propozycję małżeństwa. Jednak na początku 1841 r. W niewytłumaczalny sposób zerwał ich zaręczyny. Rozłam trwał do jesieni 1842 r., Kiedy wznowili związek. Niektóre raporty sugerują, że zjednoczyli się rok wcześniej, ale utrzymali swój związek w tajemnicy. Niezależnie od tego po ponownym zjednoczeniu nie tracili czasu na długie zaręczyny i pobrali się 4 listopada.
Mary Todd, nawet bardziej niż jej mąż, była zagorzałym zniesieniem kary śmierci. Wspierała jego karierę polityczną, gdy wstał z ustawodawstwa stanu Illinois, aby stać się jednym z najbardziej charyzmatycznych mówców politycznych w kraju, którzy wypowiadają się przeciwko niewolnictwu. Jego poglądy wzbudziły gniew południowych interesów niewolników. Już na początku swojej kariery Lincoln otrzymał groźby śmierci od zwolenników niewolnictwa z południa, a Mary Todd została uznana za zdrajcę swoich południowych korzeni w Kentucky. Podczas Wojny Secesyjnej odczuwała głębokie poczucie obcości i tragedii; większość członków jej męskiej rodziny walczyła po stronie Konfederacji. Co gorsza, była często krytykowana w gazetach i kręgach społecznych za to, co postrzegano jako nadmierny wpływ na polityczne spotkania jej męża. Jeden reporter posunął się tak daleko, że obwinił panią Lincoln za spowodowanie pogorszenia stanu zdrowia prezydenta, co dało mu wychudzoną sylwetkę i puste policzki. Te cechy były najprawdopodobniej spowodowane przez wyniszczający syndrom wyniszczenia zwany chorobą Marfana i ciężar rządzenia narodem będącym w stanie wojny z samym sobą.
Podczas małżeństwa oddany Lincoln obserwował z niepokojem, jak jego droga żona rozwija choroby i nieregularne zachowania, najprawdopodobniej w odpowiedzi na śmierć ich 11-letniego syna Williego w 1862 roku. Doznała również obrażeń głowy podczas wypadku w powozie w 1863 roku a następnie skarżył się na migrenowe bóle głowy. Biografowie i uczeni sugerują, że cierpiała na ciężką depresję i lęk. (Podejrzewa się, że Lincoln również cierpiał na depresję). Poza tym, po latach gróźb, jej mąż rzeczywiście został zamordowany 14 kwietnia 1865 roku, podczas gdy ona siedziała obok niego w teatrze Forda w Waszyngtonie. Być może nie jest to zaskakujące w świetle śmierci jej syna i męża, że Mary Todd rozwinęła filozofię spirytystyczną, że żywi mogliby porozumiewać się z umarłymi.
Po śmierci Lincolna Mary Todd została zmuszona do złożenia wniosku do Kongresu o emeryturę dla wdowy. Śmierć drugiego syna, Tada, w 1871 r. Rzuciła ją na skraj szaleństwa i została umieszczona w zakładzie psychiatrycznym przez jej syna Roberta. Po dwóch próbach samobójstwa Mary Todd została zwolniona pod opiekę swojej siostry Elżbiety. Mieszkała z Elizabeth w Springfield, Illinois (gdzie pochowano jej męża i syna), aż do jej śmierci w 1882 roku w wieku 63 lat.
