W liście z 31 marca 1776 r. Abigail Adams pisze do swojego męża, Johna Adamsa, wzywając go i innych członków Kongresu Kontynentalnego, by nie zapominali o kobietach narodu podczas walki o niepodległość Ameryki od Wielkiej Brytanii.
Przyszła pierwsza dama napisała częściowo: „Bardzo chcę usłyszeć, że ogłosiliście niepodległość. Nawiasem mówiąc, w nowym kodeksie praw, który, jak przypuszczam, będzie konieczne, musicie uczynić, pragnę, abyście pamiętali panie i byli dla nich bardziej hojni i przychylniejsi niż wasi przodkowie. Nie wkładaj tak nieograniczonej mocy w ręce mężów. Pamiętajcie, wszyscy ludzie byliby tyranami, gdyby mogli. Jeśli nie przywiązujemy szczególnej uwagi do kobiet, jesteśmy zdeterminowani, by wywołać bunt i nie będziemy związani żadnymi prawami, w których nie mamy głosu ani reprezentacji. ”
Prawie 150 lat przed tym, jak Izba Reprezentantów zagłosowała za przyjęciem 19. poprawki dającej kobietom prawo do głosowania, list Adamsa był prywatnym pierwszym krokiem w walce o równe prawa dla kobiet. Uznana i podziwiana jako budząca grozę kobieta, związek Abigail i John Adams trwa jako wzór wzajemnego szacunku i uczuć; odtąd nazywani są „pierwszą parą sił Ameryki”. Ich korespondencja złożona z ponad 1000 listów napisanych między 1762 a 1801 rokiem pozostaje w Towarzystwie Historycznym Massachusetts i nadal zapewnia historykom wyjątkową perspektywę na życie wewnętrzne i polityczne w czasach rewolucji.
Abigail urodziła sześcioro dzieci, z których pięcioro przeżyło. Abigail i najstarszy syn Johna, John Quincy Adams, byli szóstym prezydentem Stanów Zjednoczonych. Tylko dwie kobiety, Abigail Adams i Barbara Bush, były żonami i matkami amerykańskich prezydentów.
