Zawartość

• Fakty na temat grypy
• Sezon grypowy
• Grypa uderza daleko i szeroko
• Walka z hiszpańską grypą
• Grypa odbija się na społeczeństwie
• Hiszpańska grypa pandemiczna kończy się

Hiszpańska pandemia grypy z 1918 r., Najgroźniejsza w historii, zainfekowała około 500 milionów ludzi na całym świecie na około jedną trzecią populacji planety i zabiła około 20 milionów do 50 milionów ofiar, w tym około 675 000 Amerykanów. Grypę z 1918 roku zaobserwowano po raz pierwszy w Europie, Stanach Zjednoczonych i niektórych częściach Azji, a następnie szybko rozprzestrzeniła się na cały świat. W tym czasie nie było skutecznych leków ani szczepionek do leczenia tego zabójczego szczepu grypy. Obywatele mieli nosić maski, szkoły, teatry i firmy zostały zamknięte, a ciała zgromadzone w prowizorycznych kostnicach, zanim wirus zakończył swój śmiertelny globalny marsz.

Fakty na temat grypy

Grypa lub grypa to wirus atakujący układ oddechowy. Wirus grypy jest wysoce zaraźliwy: gdy zarażona osoba kaszle, kicha lub mówi, krople oddechowe są generowane i przenoszone w powietrze, a następnie mogą być wdychane przez każdego w pobliżu.

Ponadto osoba, która dotknie czegoś z wirusem, a następnie dotknie ust, oczu lub nosa, może zostać zarażona.

Czy wiedziałeś? Podczas pandemii grypy w 1918 r. Komisarz ds. Zdrowia w Nowym Jorku próbował spowolnić przenoszenie grypy, nakazując firmom otwieranie i zamykanie na zmianę, aby uniknąć przepełnienia metra.

Epidemie grypy zdarzają się co roku i różnią się nasileniem, w zależności od tego, jaki rodzaj wirusa się rozprzestrzenia. (Wirusy grypy mogą szybko mutować).

Sezon grypowy

W Stanach Zjednoczonych „sezon grypowy” zwykle trwa od późnej jesieni do wiosny. W typowym roku ponad 200 000 Amerykanów jest hospitalizowanych z powodu powikłań związanych z grypą, aw ciągu ostatnich trzech dziesięcioleci rocznie odnotowano około 3000 do 49 000 zgonów związanych z grypą w USA, zgodnie z Centers for Disease Control and Prevention.

Małe dzieci, osoby w wieku powyżej 65 lat, kobiety w ciąży i osoby z pewnymi schorzeniami, takimi jak astma, cukrzyca lub choroby serca, są bardziej narażone na powikłania związane z grypą, w tym zapalenie płuc, infekcje ucha i zatok oraz zapalenie oskrzeli.

Pandemia grypy, taka jak ta z 1918 r., Występuje, gdy pojawia się szczególnie zjadliwy nowy szczep grypy, na który odporność jest słaba lub nie ma jej wcale, i szybko rozprzestrzenia się między ludźmi na całym świecie.

Grypa uderza daleko i szeroko

Pierwsza fala pandemii z 1918 r. Miała miejsce wiosną i była na ogół łagodna. Chorzy, którzy doświadczyli typowych objawów grypy, takich jak dreszcze, gorączka i zmęczenie, zwykle wracali do zdrowia po kilku dniach, a liczba zgłoszonych zgonów była niska.

Jednak druga, wysoce zaraźliwa fala grypy pojawiła się z zemstą jesienią tego samego roku. Ofiary zmarły w ciągu kilku godzin lub dni od pojawienia się objawów, ich skóra zmieniła kolor na niebieski, a płuca wypełniły się płynem, który spowodował uduszenie. W ciągu zaledwie jednego roku 1918 średnia długość życia w Ameryce spadła o kilkanaście lat.

Nie wiadomo dokładnie, skąd pochodzi konkretny szczep grypy, który spowodował pandemię; jednak grypę z 1918 r. zaobserwowano po raz pierwszy w Europie, Ameryce i na obszarach Azji, zanim rozprzestrzeniła się na prawie każdą inną część planety w ciągu kilku miesięcy.

Pomimo faktu, że grypa z 1918 r. Nie była odizolowana w jednym miejscu, stała się znana na całym świecie jako grypa hiszpańska, ponieważ Hiszpania została mocno dotknięta chorobą i nie podlegała zaciemnieniu wiadomości wojennych, które dotknęły inne kraje europejskie. (Nawet król Hiszpanii Alfonso XIII podobno zachorował na grypę).

Jednym z nietypowych aspektów grypy z 1918 r. Było to, że dotknęła ona wiele wcześniej zdrowych, młodych ludzi, którzy zwykle są odporni na tego rodzaju choroby zakaźne, w tym wielu żołnierzy z I wojny światowej.

W rzeczywistości więcej żołnierzy amerykańskich zmarło na grypę w 1918 r. Niż zginęło w bitwie podczas wojny. Czterdzieści procent amerykańskiej marynarki wojennej zostało dotknięte grypą, podczas gdy 36 procent armii zachorowało, a żołnierze poruszający się po całym świecie w zatłoczonych statkach i pociągach pomogli rozprzestrzenić wirusa zabójcy.

Chociaż liczba ofiar śmiertelnych przypisywanych hiszpańskiej grypie jest często szacowana na 20 do 50 milionów ofiar na całym świecie, inne szacunki sięgają nawet 100 milionów ofiar. Dokładnych liczb nie można poznać z powodu braku dokumentacji medycznej w wielu miejscach.

Wiadomo jednak, że niewiele miejsc było odpornych na grypę w Ameryce w 1918 r., Ofiary wahały się od mieszkańców dużych miast po odległe społeczności Alaski. Podobno nawet prezydent Woodrow Wilson zaraził się grypą na początku 1919 roku podczas negocjacji w sprawie traktatu wersalskiego, który zakończył I wojnę światową.

Walka z hiszpańską grypą

Kiedy w 1918 roku doszło do grypy, lekarze i naukowcy nie byli pewni, co ją spowodowało i jak ją leczyć. W przeciwieństwie do dzisiejszych, nie było skutecznych szczepionek ani leków przeciwwirusowych, leków leczących grypę. (Pierwsza licencjonowana szczepionka przeciw grypie pojawiła się w Ameryce w latach 40. XX wieku. W następnej dekadzie producenci szczepionek mogliby rutynowo produkować szczepionki, które pomogłyby kontrolować i zapobiegać przyszłym pandemiom.)

Sprawą komplikował fakt, że podczas I wojny światowej część Ameryki wyjechała z niedoborem lekarzy i innych pracowników służby zdrowia. A spośród dostępnego personelu medycznego w Stanach Zjednoczonych wiele osób zachorowało na grypę.

Ponadto szpitale w niektórych rejonach były tak obciążone pacjentami z grypą, że szkoły, domy prywatne i inne budynki musiały zostać przekształcone w prowizoryczne szpitale, z których niektóre były obsługiwane przez studentów medycyny.

Urzędnicy w niektórych społecznościach narzucili kwarantanny, nakazali obywatelom noszenie masek i zamykanie miejsc publicznych, w tym szkół, kościołów i teatrów. Ludziom doradzono, aby unikali uścisków dłoni i pozostali w domu, biblioteki położyły kres wypożyczaniu książek, a przepisy zakazały plucia.

Według The New York Timespodczas pandemii harcerze w Nowym Jorku podeszli do ludzi, których widzieli plujących na ulicy, i podali im karty z napisem: „Naruszasz Kodeks Sanitarny”.

Grypa odbija się na społeczeństwie

Grypa odbiła się na ludziach, niszcząc całe rodziny i pozostawiając po sobie niezliczone wdowy i sieroty. Zakłady pogrzebowe były przytłoczone, a ciała zebrane w stosy. Wiele osób musiało kopać groby dla członków własnej rodziny.

Grypa była również szkodliwa dla gospodarki. W Stanach Zjednoczonych firmy musiały zostać zamknięte, ponieważ tylu pracowników było chorych. Podstawowe usługi, takie jak dostarczanie poczty i wywóz śmieci, były utrudnione z powodu dotkniętych grypą pracowników.

W niektórych miejscach robotników rolnych było za mało, aby zbierać plony. Nawet stanowe i lokalne departamenty zdrowia zamknęły działalność, utrudniając wysiłki kroniki rozprzestrzeniania się grypy z 1918 r. I udzielenia opinii publicznej odpowiedzi na ten temat.

Hiszpańska grypa pandemiczna kończy się

Latem 1919 r. Pandemia grypy dobiegła końca, ponieważ zarażone umarły lub nabrały odporności.

Prawie 90 lat później, w 2019 r., Naukowcy ogłosili, że odkryli, co spowodowało, że grypa z 1918 r. Jest tak śmiertelna: grupa trzech genów pozwoliła wirusowi osłabić oskrzela i płuca ofiary i oczyścić drogę bakteryjnemu zapaleniu płuc.

Od 1918 r. Miało miejsce kilka innych pandemii grypy, choć żadna z nich nie była śmiertelna.Pandemia grypy w latach 1957–1958 zabiła około 2 milionów ludzi na całym świecie, w tym około 70 000 osób w Stanach Zjednoczonych, a pandemia w latach 1968–1969 zabiła około 1 miliona ludzi, w tym około 34 000 Amerykanów.

Ponad 12 000 Amerykanów zginęło podczas pandemii H1N1 (lub „świńskiej grypy”), która miała miejsce w latach 2019-2019.